Lest best!

Onze laatste dag hier in Mexico en ook nog eens een hele mooie!
We begonnen met een snel ontbijtje (muffin en croissant) bij Starbucks. Om 7.30 uur kwam Rafael met chauffeur Louis voorrijden.
Als eerste gaan we naar Coba, een Mayasite hier een 3 kwartier rijden vandaan het binnenland in. Deze site is goed te bekijken per fiets, dus die huren we er voor 35 peso's (= euro 2,10)
Rafael is gespecialiseerd in de Mayacultuur en mag hier in Mexico ook gidsen dus hij kon ons mooi weer heel veel vertellen over Coba.
Er is ook weer een tempel die we kunnen beklimmen, een touw ligt er voor eventuele houvast. Uitzicht is weer fraai.

Na Coba volgt een bezoek aan een cenote. Een cenote is een waterbron waarbij de mayasites altijd werden gebouwd. Deze bronnen zijn onder de grond met elkaar verbonden en bevatten puur water (zonder mineralen) De cenote waar wij heengaan ligt in een grot met druipstenen, we kunnen er ook zwemmen.
Ik had er geen voorstelling van hoe dat zou zijn maar het was echt waanzinnig!
We dalen door een gat een houten trap af en komen in de grot, die is hier en daar met een lamp verlicht. We zijn met z'n 8en de enige bezoekers. Voordat we de grot ingingen moesten we ons wel douchen, om zonnebrandcreme enzo af te spoelen.
Het water in de ondergrondse bron is glashelder, er zwemmen ook vissen in (catfish) Wat speciaal om hier te mogen zwemmen!

Na een lunch in buffetvorm reizen we terug naar de kust voor de Mayasite Tulum.
Deze site is heel mooi speciaal door de ligging aan de kust. Het wemelt er ook van de leguanen (kentucky fried leguana grapt Rafael)
Mijn foto's spatten echt van de IPad af, nu ik ze terugkijk, vooral met de zee op de achtergrond, prachtig! En hier en daar een gedrapeerde leguaan als decoratie ;-)

Weer terug in Playa del Carmen ligt er een cruiseschip voor de stad in de zee, eentje van Royal Caribbean! In september ga ik aan boord van de grotere broer van dit schip in Florida. Wel heel grappig dat ik nu net op dit moment dit zie hier.

Al met al een bijzondere laatste vakantiedag hier in Mexico.
Met vanavond nog een afscheidsdiner met elkaar zijn we aan het eind gekomen van deze bijzondere kennismaking met de Mayalanden.
We hebben enorm genoten van al het moois hier.
Deze reis was absoluut een waardig alternatief voor Japan. Samen was het ook erg leuk en gezellig, nieuwe plannetjes zijn al geboren...
Morgenochtend vliegen we eerst naar Chicago en van daaruit door naar Amsterdam. Op Koninginnedag vroeg zijn we weer thuis.

Cruiseschip Royal Caribbean (speciaal voor Roos)

Tulum, ook de leguaan geniet van het uitzicht!

Tulum

Uitzicht vanaf de tempel in Coba

De cenote

Zwemmen in de cenote, waanzinnig mooi!

Coba, een tempel beklimmen, daar gaan we weer!

Vamos à la Playa del Carmen o o o o o

Vanmorgen uitgeslapen, we hebben hier in Mexico weer een uur minder tijdsverschil dan met Nederland. 7 uur in plaats van 8 uur.
Het wekkertje stond echter nog op de Guatemalteekse tijd. De hele nacht dus gedacht dat het een uur vroeger was.
Zodoende zaten we pas om 10 uur aan ons onbijt.
Omdat we nog een aanzienlijk bedrag aan Peso's hebben wilden we daar wat aan gaan doen vandaag ;-).....shoppen.
De eerder geplande massages gaan we niet doen, mijn rug is rood en om die nu te laten kneden lijkt me niet prettig en Ramona zit onder de insectenbeten. Deze ellende allemaal ondanks goed smeren met zonnebrand en Deet...
Al die muggenbulten bij Ramona zijn toch apart, ze heeft de meesten opgelopen met het fietsen in Caye Caulker en daar heb ik altijd naast haar gefietst? Ik ben minder lekker denk ik. Over de muggenbulten op haar billen hebben we wel even na moeten denken....we gaan altijd keurig netjes gekleed....maar toen ging er een lampje branden: tijdens onze fietstocht heeft Ramona moeten wildplassen...

Het blijven kleine bedragen die we uitgeven (teenslippers, tshirtje), het schiet dus niet echt op, maar we gaan nog niet naar huis (nog lange niet).
Aan het strand staat een enorme golfslag, we zien de veerboten naar het eiland Cozumel heel hard heen en weer deinen, lijkt me nu geen pretje daar op te zitten zeg! De zee heeft hier wel een prachtige kleur.
Als lunch hebben we een broodje bij de Subway gegeten, daarna weer door met winkelen. Hier en daar wat kleding gepast ( in de winkels is heerlijk airco) maar niets leuks meer gevonden. Nog wel even ons eerste ijsje van de vakantie gegeten bij Haagen Dazs
Om 15.00 uur belanden we weer in ons hotel waar we besluiten een duik in het zwembadje te nemen. Heerlijk al het stof van ons af!
Daarna nog een super lekkere smoothie gedronken bij jungle smoothie
(www.junglesmoothie.com)
Rafael kwam om 18.00 uur nog langs, om te vernemen wie er morgen meegaan op excursie. We gaan met z'n zevenen.
Bij 100%natural eten we sizzling plates, Ramona met garnalen en ik met kalkoen.
Als ik dit verslag heb doorgestuurd (daar moet ik voor bij de receptie gaan zitten, signaal is daar beter) gaan we nog even naar Starbucks voor een kop thee (misschien ook wel wat lekkers erbij...vakantie is nog niet voorbij)

Verstuurd vanaf mijn iPad

Coupe windhoos

Ontbijtje in Playa del Carmen

Back in Mexico

Vandaag moesten we alweer afscheid nemen van Belize. Met een boot werden we met alle bagage naar San Pedro gebracht, dat is een eiland voor Mexico waar alle immigratiehandelingen worden verricht. We verlaten Belize officieel en moeten daar weer 5 Dollar p.p. voor betalen. Daar werd de bagage overgeladen op een andere boot, hier hadden we zelfs een stewardess aan boord met een superkort rokje. De stoelen waren wel hard hoor en de boot maakte beste klappen op het water dus de zitbotjes zijn gevoelig. Ramona wordt misselijk maar hoeft net niet te spugen.
Op het vasteland van Mexico krijgen we weer de douane, alle handtassen moeten op een rij worden gezet en er snuffelt een hond langs. Met taxi's rijden we naar het busstation. We zijn er vroeg en Rafael kan het regelen dat we met een eerdere bus meekunnen naar Playa del Carmen, ook is de bus superdeluxe. Het lijkt wel een vliegtuig binnen, met twee toiletten...

Om 17.00 uur we bij ons hotel, het Maya Bric. Ziet er goed uit, ze zijn het nog aan het renoveren maar onze kamer ziet er fris uit.
We krijgen nog even een korte uitleg van Rafael wat we hier kunnen doen. Morgen geen programma dus lekker ons eigen ding doen en donderdag wel een hele mooie excursie (denken we).
We zitten aan een drukke winkelstraat met veel barretjes en restaurantjes, erg gezellig.
Na een bezoek aan Walmarkt schuiven we aan in een restaurant voor een pizza, formaat wagenwiel....we hadden er wel eentje kunnen bestellen, het is veel te veel.

Terug op de kamer hebben we geen water uit de kraan of douche....het mannetje bij de receptie gaat er direct achteraan.
Met 10 minuten zou het weer moeten werken. We zitten zolang maar even bij Starbucks aan een kop thee.
Het hotel heeft ook wifi maar fotootjes plaatsen lukt niet, dan alleen maar een verslag.

Bicyclerace

Op dit tropische eiland zijn de nachten ook warm maar niet lang....we zijn om 4 uur opgestaan en naar het dak van ons hotel gegaan om de zonsopgang te zien. We waren wat aan de vroege kant en waren als enigen in ons hotel zo gek ;-), de kleurveranderingen in de lucht gingen heel snel en we hebben de schemerfunctie van onze camera's uit kunnen proberen. De zon kwam achter een wolk op maar dat gouden randje op de wolk net daarvoor is heel mooi.
Daarna maar weer naar de kamer gegaan en nog wat geslapen, we hebben een hele vrije dag voor ons....heerlijk!
Om half 9 gaan we ontbijten, yoghurt met fruit en muesli en bananenbrood. Al het fruit moest nog geplukt worden, en dan ook nog dat brood bakken....we wachten bijna 50 minuten totdat het komt, tja
het is hier gewoon relax...

Gisteren hadden we al besloten vandaag twee fietsen te huren om daarmee het eiland te verkennen. Het zijn mountainbike-typefietsen en dat is maar goed ook want het terrein is hier ruig.
We volgen een pad langs de kust maar hebben de plattegrond in het plaatsje verkeerd begrepen. We dachten dat het vliegveldje in het midden van het eiland lag maar dat bleek dus op een punt te liggen. De plattegrond was op de achterkant gespiegeld afgedrukt (?)
We zien mangrovebossen en moeten soms met de fietsen over steigers door die bossen heen. Het is ook smoorheet dus zolang je fietst erg lekker maar als je stilstaat leg je het bijna af.
Aan het eind van de morgen stoppen we bij een strandje en nemen een frisse duik. Ik zie er mensen snorkelen en besluit ook mijn snorkelset even uit het hotel op te halen.
Het zicht onder water valt wat tegen, het is er al snel heel diep en het water toch niet zo helder als ik wel dacht. Ik zie diep onder me wel veel vissen maar niet echt spectaculair.
We lunchen laat, fietsen nog wat en gaan dan terug naar ons hotel om al het zand en zweet af te spoelen.
Lekker ingesmeerd met aftersun liggen we dan nog even op bed.

De fietsen hebben we net teruggebracht en nu zitten we in een restaurant met heel slechte wifi. Hoop dat het foto's opladen lukt...

We horen de zee

Blauw water

Oerhollands op de fiets

Island in the sun

Byebye Guatemala, hello Belize!
De douaniers waren ons bijzonder goed gezind vanmorgen, met onze bagage in onze handen mochten we de grens overwandelen en na ongeveer 20 minuten kwam ons busje.
Dat gaf ons eventjes de tijd om 600 Quetzales te wisselen voor Beliziaanse Dollars.
Gelukkig kunnen Ramona en ik vanaf de grens weer voorin naast elkaar zitten, we stapten vanmorgen als laatsten in de bus en konden toen ineens niet meer naast elkaar zitten....Ramona was helemaal misselijk geworden achterin en Rafael was zo vriendelijk zijn plaats aan ons af te staan.
Het is meteen duidelijk dat we in een ander land zijn, de huizenbouw is hier anders, vele huizen staan op palen (dat is koeler). Ook zien we hele mooie optrekjes en heel veel Engelse woorden in het straatbeeld teugkomen.
Na twee uur rijden komen we aan bij de haven waar we nu een uur te vroeg zijn, maar ja Rafael vond het beter vroeger te vertrekken doordat hij een vorige keer bijna te laat kwam. Maakt ook niet uit, dit is beter dan stressen.
De boottocht naar het eiland Caye Caulker duurt 3 kwartier en mijn eerste indruk is: ik ben terug op Curacao! Is ook Caribisch gebied dit natuurlijk. De temperatuur en het windje, palmbomen, donkere mensen....relax man!
We wandelen naar ons hotel (Tomshotel), basis eenvoudige inrichting, gelegen aan het strand (dat is hier al snel het geval, het eiland is 7 kilometer lang en 600 meterbreed)
Na een korte uitleg over morgen door Rafael (we gaan onszelf vermaken) lopen we het het plaatsje door naar een tentje om te lunchen. De mozzarella burgers smaken ons prima, uitzicht op palmbomen en blauwe zee....lekkerrrrrrrrrr hoorrrrr!
We maken een verder plan de campagne voor morgen, drinken nog een ananassmoothie en brengen verder een aantal uren lezend door op het dak van ons hotel.

Die ananassmoothie heeft nog wel een verhaal, we stappen een klein zaakje binnen, kijken op het schoolbord achter de toonbank wat we willen bestellen en wachten tot er iemand komt. Geen personeel te zien...we wachten even en achter Ramona (die half in de deuropening staat want zo groot is het niet) staat een donkere vrouw ook te wachten (lijkt het) Ik denk nog die wil ook wat bestellen. We wachten nog even en dan vraag ik aan de vrouw: are you from this shop? Blijkt zij de verkoopster te zijn....zegt niets maar wacht het gewoon af....heel apart. We bestellen twee ananassmoothies met water, ze vult twee bekers maar heeft nog wat over dus we krijgen ook nog een klein derde bekertje...
Aan de waterkant genieten we lekker van ons drankje, het derde bekertje staat tussen ons in. Al snel komen er drie lokale meiden (jaar of 12) op ons af, ze verkopen (zelfgemaakte) cupcakejes. We willen ze niet. Eentje vraagt wat voor shake we drinken en wijst op het derde bekertje, of zij het mag... Ik heb het haar gegeven, maar delen met je twee vriendinnen hoor zei ik.... Met z'n drietjes liepen ze weg, het bekertje steeds aan elkaar doorgevend.

We zitten nu in restaurant "The happy lobster" en we zitten even op hun wifi. In ons hotel is het signaal dermate zwak dat ik er niet op kom met mijn IPad. Nu dus maar eventje zo terwijl we nippen van onze mixed fruit juice en wachten op ons smakelijk eten.

Ramona op haar tropisch eiland

Caye Caulker hoofdstraat

Ticket to the tropics?

Top op grote hoogte

We hebben vandaag onze laatste dag hier in Guatemala beleefd. Het prachtige Mayacomplex Tikal is een hoogtepunt (letterlijk en figuurlijk) van de vakantie.
Vijf personen van onze groep waren om de zonsopgang mee te maken in Tikal al om 4 uur weggegaan. Het is nog een uur rijden van Flores naar Tikal en de zon zou al opkomen om 5.30 uur.
Wij vertrekken om de "nette" tijd van 8 uur ook met z'n vijfjes.
In Tikal huren we een plaatselijke gids in. De oudere man doet lekker z'n best ( we gaan echt dwars door de jungle, awimbowee!) en Rafael (die mag hier niet gidsen) kan het goed met hem vinden en samen kletsen ze heel wat af. Geeft ons goed de tijd om foto's te maken en de tempels te beklimmen daar waar dat mag.
We genieten van de prachtige uitzichten.
Bij een van de vele tempels is de "trap" in een dusdanige staat dat je er via een ernaast gelegen trap op kan klimmen. Deze trap is zo ontzettend steil dat het wel een ladder lijkt. Met z'n vieren gaan we naar boven en vinden het haast jammer weer naar beneden te moeten. Wat zijn we ook in een goed jaargetijde, de bomen hebben zoveel verschillende kleuren groen en we horen kreten van brulapen komen uit het oerwoud.
Later ontwaren we ook nog een 6-tal brulapen in een boom, verder nog twee neusbeertjes, voor ons naamloze vogels en we horen bijna voortdurend het zaagmachinegeluid van cicaden.

In een souvenirwinkeltje bij de hoofdingang krijg ik van Anne (de Noorse reisgenote) een klein houten neusbeertje cadeau nog vanwege mijn verjaardag, erg lief!

Op de terugweg in ons busje krijgen we nog een regenbui, kijk...we hadden alletwee onze parapluutjes mee en daarom valt de regen nu en niet dat wij in het park liepen.
Eenmaal terug op de kamer maken we even de financiële balans op, wel een gedoe hoor, morgen gaan we naar het vierde Mayaland Belize en krijgen we weer met een andere valuta te maken. We besluiten nog een aantal Quetzales te pinnen, daar vanavond nog van te eten (bij Pollo Campero) morgen bij de grens een aantal om te wisselen tegen Beliziaanse Dollars en de rest bij de fooi voor Rafael te doen...
Bij de supermarkt kopen we nog een lekker yoghurtje en die eten we op de hotelkamer op. Douchen, blog bijwerken ( o zo handig toch die IPad en overal dat wifi) en straks de tassen weer inpakken.

Morgen vertrekken we om 5 uur, door de te verwachte douaneperikelen is een vertrek op dit vroege tijdstip noodzakelijk. Voor ons dus geen Paasontbijtje met een eitje maar een paar crackers met water in de bus, ja we zijn een beetje zielig hoor ;-)

Fijne Paasdagen iedereen!

De trap van bovenaf

Centrale plein

Die trap lijkt wel een ladder recht omhoog

Ramona blijft maar even bij de muur staan...

Deze is 63 meter hoog!

Fraaie uitzichten

Na 1 nacht al klaar ermee.....

Het is weer bevestigd! Na 1 nacht in het houten hutje weten we alletwee weer dat kamperen echt niets is voor ons. We hoefden hier nog net niet met de closetrol onder ons arm naar het toilethutje (daar stond gisteren genoeg papier) maar het simpele genot van een toilet en douche bij je kamer weegt toch wel erg zwaar. We sliepen ingepakt onder een klamboe waar je niet doorheen kon kijken, de bedjes waren niet al te groot en mijn matras had zo'n kuil waar je steeds inrolt.
Gisteravond hebben we samen gedoucht, gelukkig waren we ons al aan het afdrogen toen we een flinke spin ontdekten in de doucheruimte....
Vannacht zijn we twee keer naar het toiletgebouw gemoeten, dan hang je boven de toiletpot en dan kan je ineens niet meer plassen....wat een geluiden ook in de nacht nog: krekels, klotsend water, en de roep van een uil, en .....een kat die ook graag het toiletgebouw in wilde (ja, ze weten me overal te vinden)
Gelukkig eindigt ons Rio Dulce avontuur na 1 nachtje.

Vanmorgen zijn we met een bootje de rivier afgevaren richting oceaan. Onderweg langs enkele eilandjes langzaam gevaren om vogels te spotten. Heel veel aalscholvers en witte reigers hebben we gezien.
Bij het oude fort komen we ook nog een processie op het water tegen, Jezus met het kruis op zijn rug in een bootje, heel apart om te zien.
Bij het plaatsje Livingston, zonder E op het einde dus heeft niets met de ontdekkingsreiziger te maken mochten we ons een uur vermaken. De lunch zouden we elders doen dus we hebben er wat rondgelopen en kwamen nog een processie tegen. Het is goede vrijdag en veel mensen hebben hier nu vakantie.

Vanmiddag naar de stad Flores gereden, waar ons hotel voor de komende twee nachten is. Een heel prettige kamer, warme douche, goede bedden en ook weer wifi.
Ergens op een dakterrasje hebben we samen gegeten, papas fritas (frietjes) met een taco en burrito. We zaten er ook eerste rang voor de processie die weer langskwam. De straten zijn hier ook versiert met bloemmozaieken en lichtjes, opvallend hierbij is de steeds terugkerende krokodil....in de mozaïeken zien we krokodillen van brood verwerkt.

Morgen gaan we naar Tikal, ben heel benieuwd naar deze Mayasite!

Mozaïeken in de straten van Flores met broodkrokodil

Engeltjes in Livingston

Processie in Livingston

Pelikaanboot

Waterlelies, mooi hoor

Fort aan de Rio Dulce

Proost op mijn verjaardag

Ons hutje in en aan het water

Stellea op Mayasite

Happy birthday

We zitten nu aan een erg late lunch in Rio Dulce, kippensoep besteld dus maar zien hoe het eruit ziet en hoe het smaakt....
Vanmorgen zijn we om 8.30 uur vertrokken uit Copan. In het tentje waar we hebben ontbeten werd ik gefeliciteerd door mijn reisgenoten, ik kreeg een smoothie aangeboden....wel een hele koude slok na mijn broodje nutella...
Ik heb heel wat smsjes gehad, het netwerk is wel wat in de war want van een paar collega's kreeg ik er wel heel erg veel (van Peter 17 stuks!)
De grensovergang ging heel snel, we hoefden de bus niet eens uit.
We kregen een extra ingelaste stop op een Mayasite, genaamd Quirigua. Hier kregen we een lokale gids die veel kon verstellen en Rafael heeft het vertaald voor ons van het Spaans naar het Engels. Hier waren ook enkele prachtige stelleas.
De temperatuur is hier hoog en de luchtvochtigheid enorm dus het water liep langs mijn rug. Maar veel drinken en af en toe wat zouts eten.
Het is nu dus 15.45 uur en ik hoop dat de kippensoep snel komt....
Daarna steken we met een bootje de Rio Dulce rivier over naar ons hotel, schijnen houten cabine te zijn met gezamelijk sanitair. We zijn in spannende afwachting.

De soep kwam uiteindelijk na 5 kwartier wachten....was een lekkere soep maar de wachttijd erop zo lang dat ik vond dat ze de tip niet hadden verdiend. Ik was degene die het eerst betaalde van de groep dus ik moest dat nieuws brengen...het gaat om een klein bedrag maar het is een principe kwestie.
Nu zitten we in de lobby van ons nieuwe hotel, houten huisjes aan het water (wel met elektra) Om de bedden een klamboe, die zullen we hier wel nodig hebben en we smeren ook maar goed met Deet.
We hebben een heerlijke vruchtensmoothie besteld om mijn verjaardag te vieren, proost!

Modderbad voor babyhuidje

Ruïnes, baden en duisternis

Vanmorgen werden we in een restaurantje aan de overkant van ons hotel verrast door de menukaart. De eigenaar bleek getrouwd met een Nederlandse en op het menu stonden baquettes met nutella, pindakaas of hagelslag. Hmmmmm, wij zijn voor een heerlijk broodje nutella gegaan :-)
Om half negen vertrekken we wandelend naar het Mayacomplex van Copan. We krijgen er een plaatselijke gids, cesar, die ons duidelijke uitleg geeft over alles wat we zien. Copan is duidelijk overgenomen door de natuur, grote bomen, en dan vooral de enorme wortels van die bomen, verdringen alles. Enorme stenen trappen hebben geen kans als het om boomwortels gaat. Indrukwekkend om te zien.
We hebben nog een extra ticket gekocht om de tunnels te zien. Hier zien we dat onder de tempels die we boven de grond nu zien (ongeveer 25% is opgegraven en blootgelegd) andere tempels liggen. Ze bouwden gewoon hun nieuwe tempels over de oude heen in de Mayatijd.
Copan is vooral bekend vanwege de vele stellaes, dit zijn bewerkte kolommen van steen, heel gedetailleerd allemaal.
Nadat we daar alles gezien hebben wandelen we terug naar het dorp en besluiten onze lunch zelf te kopen in de supermarkt. Broodjes met kaas en ham en een flesje yoghurtdrank. Een hond heeft ook mazzel, hij krijgt de overgebleven plakjes ham.

Om 13 uur staan we klaar voor de tweede excursie. We gaan naar de warmwaterbronnen van de Jaguar Spa. Het is een klein uur rijden over een hobbelige weg. In de Spa zijn verschillende baden van verschillende temperaturen. Het heetste bad is 45 graden, heel heet maar wel een kick om daar even in te zitten, daaruit kwam ook een douche voor nek en rug, dat was eerst heet maar als je even doorkwam was dat hete water dat zo hard op je neerviel erg lekker. Het bad daaronder was 35 graden en daar kon je je met modder insmeren. Krijg je een babyhuidje van... Dan nog een paar minder warme baden tot bijna leidingwater. Een paar baden roken naar zwavel. We zijn er twee uur gebleven.
Alles bij elkaar genomen dus een hele prettige dag hier in Honduras.

Bij terugkomst in ons hotel rook onze kamer heerlijk fris. Alle mierenlijkjes zijn opgeruimd en de enkele die we nu nog zien komen ook snel aan hun einde dmv een ferme tik met een schoen.
Aan het eind van de middag barst een noodweer los, hevige regenval en onweer. Ook zaten we in het donker, de stroom was ook uitgevallen. We zijn er natuurlijk toch uitgegaan. Weer gegeten bij dezelfde tent als gisteren, ze hadden een noodaggregaat die er ook een paar keer mee stopte.
Terug op de kamer de tassen weer ingepakt (bijna op de tast bij het licht van twee zaklampjes) ook nog gedoucht (dat kan ook goed in het donker) Gelukkig gaat het licht net weer aan. We zijn zowat klaar met pakken maar nu kan ik nog even bij lamplicht het blog bijwerken.

Morgen gaan we weer terug naar Guatemala.

Verstuurd vanaf mijn iPad

Copan

Mooi gedetailleerde stellaes

Uitzicht over Copan

In de tunnel

Kaart van het Mayagebied

"kleine" beestjes in Honduras

Na een busrit van 6 uur zijn we aangekomen in Honduras. Eerst moeten we bij de grens 10 Quetzales betalen om Guatemala te verlaten en vervolgens 3 Dollar om Honduras binnen te komen. Voor dat geld heb je wel twee stempels in je paspoort.
Het dorp Copan ligt 10 kilometer over de grens en ons hotel (Patty) is snel gevonden. Een ietwat vreemde kamer hebben we, gelegen op een hoek, in de vorm van een L, we hebben beide een eigen bed maar die zijn zo opgesteld in iedere hoek van de kamer dat we elkaar niet zien als we in bed liggen. Er is ook weer wifi dus dat is fijn.
We lopen al snel het dorpje in om wat rond te kijken. Ziet er gezellig uit, wat te drinken gekocht in een winkeltje en dat op het centrale pleintje op zitten drinken.
Vervolgens de eerste souvenirs gekocht. Is niet helemaal waar want ik heb gisteren in Antigua ook nog een beeldje van 4 cm gekocht wat een man in paars arabierkostuum voorstelt ( de klederdracht die we op de processie hebben gezien eerder). En Ramona had in San Cristobal de las Casas een lap (Japanse) stof op de kop getikt. Hier heb ik nu een metalen nummerbord van Honduras gekocht (kan mooi onder dat van route 66 hangen in mijn gang) en beide een metalen hangertje van de Maya astrologie van onze geboortedatum aan een zwart leren bandje.
Een leuk restaurantje is ook snel gevonden. Bij Dia Lola smaken de fajitas (toch weer op de Mexicaanse tour) erg lekker (met Abba's Dancing queen op de achtergrond).
Bij terugkomst in het hotel is de wifi weg...? Dan morgenochtend maar proberen het verhaaltje op het blog te plaatsen.

O het wifi doet het weer, aaaaaaaargh we ontdekken net een mierennest bovenin de badkamer. Een mier of 5 is niet zo erg maar dit zijn er honderden.....We zijn naar de receptie gegaan en er kwam een mannetje met een spuitbus met ons mee. Ze vielen bij bosjes dood neer, met closetpapier heeft hij er wat opgeruimd maar lang niet alles. Het lijkt ook wel of we aan het tapdansen zijn nu hier want iedere keer zien we er weer een wandelen, en het zijn geen kleintjes maar hele grote!
Bah,bah,bah!

Het restaurant waar we hebben gegeten

Pleintje in Copan

Dwalen door Antigua

Wat een lekker relaxte dag vandaag! De hele dag gedwaald door de straten van Antigua.
Het is hier een graad of 30, zonnetje met af en toe wat wolkjes, gewoon lekker dus.
Geen strakke planning vandaag dus we begonnen met uitslapen. Welgeteld 10 minuten later zijn we opgestaan, tja we zijn niet alleen in het hotel en als het hotel ontwaakt probeer dan maar te blijven slapen.
Het hotel ligt trouwens weer prima centraal, de hoek om en een straatje door en je bent op de centrale plaza. Hier hadden we gisteren al een leuk restaurant gespot om te ontbijten. Vandaag gaan we voor een Guatemaltees ontbijt, roerei met tomaat en ui, aardappelschijfjes, twee bruine boterhammen en thee.
Gewapend met een plattegrond die ik gisteren in het Japanse restaurant heb meegepakt zoeken we onze weg door Antigua. Door kleine straatjes met dito winkeltjes en heel veel kerken, marktjes en ook een groot aantal bouwvallen die je hier eraan herinneren dat er op deze plek een aantal flinke natuurrampen zijn geweest. Antigua is de voormalige hoofdstad van Guatemala maar door een flink aantal aardbevingen en overstromingen heeft de regering besloten een nieuwe hoofdstad te bouwen en dat is Guatemala City geworden.
Na een paar uur lessen we onze dorst in een leuke tent met een ananas/waterlimonade. We zijn toch op de fruitsaptour vandaag want tussen de middag zaten we weer aan de smoothies van aardbeien en mango, hmmmm.
We hebben een beetje uitgerekend hoe we er financieel voorstaan en nu voor de rest van de tijd in Guatemala genoeg Quetzales op zak door te pinnen en wat Dollars te wisselen.
Ook moesten we beslist hier een taartje eten (was ons heel nadrukkelijk aanbevolen door Leonie) en dat hebben we natuurlijk gedaan. Ik had een punt onvervalste New Yorkse cheesecake en Ramona een punt banaan/kokosnoot/amandel/cremetaartje. We konden het niet eens op, was zalig maar ook erg machtig en voor de avond hebben we ook alweer een restaurant uitgezocht. Hoewel we het enorm naar ons zin hebben hier in centraal-Amerika gaat onze voorkeur toch uit naar het eten bij een Aziaat of Italiaan.

Jullie begrijpen het wel we hebben het enorm zwaar hier.....
Morgen gaan we naar Honduras.

Naschrift: het uitgezochte Italiaanse restaurant was gesloten, we raakten verzeild bij een andere Italiaanse tent. De eigenaresse bleef naast ons staan terwijl we het menu bekeken, ondertussen prees ze al haar gerechten aan in rap Spaans...De spaghetti met pesto en de spaghetti met knoflook (zit er nu ham in? O nee het zijn de knoflooktenen...) smaakte lekker. Flink stinken nu ;-)

O ja, ik kan hier geen sms'jes meer versturen, alleen maar ontvangen....weet niet of het aan mij of aan Guatemala ligt maar in ieder geval mocht iemand geen smsje terugkrijgen, het is niet uit het oog uit het hart hoor!

Een van de vele kerken in Antigua

Bloemschikken voor de kerk

Antigua ontdekken

Heerlijk vruchtensapje

Autobussen zien er hier heel gaaf uit!

Palmpasen

Na een onbijtje met wentelteefjes (jammie) verlieten we vanmorgen Panajachel. Het eerste doel was een bezoek aan de markt in Chichitanengo. Het marktje gisteren was slechts een voorproef, mijn hemel wat was het hier ontzettend druk!
We krijgen twee uur de tijd om de boel te verkennen.
De verkoopwaar bestaat er uit werkelijk van alles. Ook werd er heel veel honing verhandeld en daar komen natuurlijk bijen op af.....
De markt strekt zich uit over enige blokken van straten, we slaan een hoek om en staan oog in oog met een vrouw met onder haar arm een kalkoen....een levende....Wij enthousiast een foto genomen en de vrouw moest er wel om lachen. Lopen we 30 meter verder staan er wel 20 vrouwen met kalkoenen/kippen en hanen in hun armen. Wat is zo'n kalkoen nog groot, de mensen zijn hier ook maar klein dus het lijkt ook nog extra.
Bij de twee kerkjes was het helemaal superdruk omdat het vandaag palmpasen is. In de kerk staat de "praalwagen" klaar voor de processieoptocht.
We hebben er niets gekocht maar ons alleen vergaapt aan al die mensen,wat een kleuren (ik val in herhaling maar het is zo'n prachtig kleurig land)
In de loop van de middag kwamen we aan in Antiqua, ook hier veel voorbereidingen voor de processieoptocht later op de dag.
In een straat zijn ze met bloemblaadjes mozaïeken aan het maken op de grond. We hadden al gehoord dat Antiqua een erg leuke plaats is en onze eerste indruk is inderdaad erg positief.
Het avondeten hebben we gedaan bij de Japanner, hmmmmmm was smullen.
Daarna even ons fleecevest opgehaald in het hotel en een plekje opgezocht waar we de processie goed konden zien.
We hebben de hele tijd al mannen in paarse arabierenjurken zien lopen en die doen mee in de processie. Een aantal uitverkorenen mogen de praalwagen dragen, die is verlicht met lampjes en in de verte zien we hem al heen en weer schommelend aankomen.
Echt waanzinnig hoor vind ik dat we dit kunnen zien. Die verklede mensen, de indrukwekkende praalwagen en ook nog begeleid door een blaasorkest...
De tweede praalwagen werd door vrouwen gedragen, deze was kleiner en ook hier achteraan kwam een blaasorkest.
Op het einde veel verkopers met ballonnen, alle kleine kinderen kregen er eentje.
Morgen hebben we een hele vrije dag, wat lekker om deze plaats rustig te ontdekken. We hebben al een aantal leuke winkels (heel veel met de heerlijkste taarten) gespot, gaat helemaal goedkomen dus.

Deze werd door vrouwen gedragen

De processie in voortgang

Processie ivm palmpasen, waanzinnig om te zien!

Straat versieren met bloemblaadjes in Antiqua

Veel bloemen ivm palmpasen

Verse kalkoen te koop

Wat een drukte op de markt