Onverstaanbaar gemurmel en tortilla´s

Gisteravond was het even minder doordat ik helemaal leegliep maar vanaf vanmorgen gaat het weer lekker. Pillen en ORS doen the magic trick!
De excursie naar San Juan de Chamula en Zinacantan was heel speciaal. Het zijn Maya-communities.
San Juan de Chamula heeft een groot centraal plein met een kerkje met rijk versierde voorkant. In de kerk zijn speciale rituelen aan de gang, er zijn geen banken en langs de muren staan allemaal kasten met glazen deuren met daarin allemaal goden.
De vloer is bedekt met dennenaalden en overal branden kaarsen. Niet één ritueel is hetzelfde, families gaan zomaar ergens op de grond zitten, steken kaarsen aan, offeren softdrinks (coca cola is favoriet) en af en toe een kip (hebben wij gelukkig niet gezien) en bidden tot hun god. Dat bidden is een onverstaanbaar gemurmel.
Op het plein was een opvoering van een schooltje te zien om het nieuwe jaar (het is april???) in te luiden. Kinderen deden een wilde dans en waren verkleed.
Rechtstreeks foto´s nemen van de mensen wordt niet gewaardeerd en in het kerkje is het zelfs verboden.
Als extra bracht onze gids ons naar een samenkomstplek van hooggeplaatste mannen (priesters) we kregen er schnaps en werden gezegend...

In Zinacantan gaat het er allemaal wat losser aan toe. Wel hier mooie klederdrachten gezien. De kleuren en borduursels zijn prachtig. We mochten een kijkje in de keuken nemen en de ter plekke gemaakte torilla´s nuttigen.

Nu zijn we weer terug in San Cristobal de las Casas en hebben een paar uur voor onszelf. Vanavond een afscheidsdiner van Mexico (maarrrrrr wij komen terug) en we gaan een voorstelling bekijken in het plaatselijke Carré.
San Cristobal is een relaxte plaats, nog veel hippies zie je hier (dat zijn tegenwoordig gewoon mensen die zich niet douchen werd ons verteld haha) en het verkeer kan hier met geen mogelijkheid hard rijden want overal liggen slapende politieagenten (verkeersdrempels).

Morgen vertrekken we naar Guatemala en beginnen we ook aan ons malaria-avontuur.