Onze laatste dag hier in Schotland. Vanmorgen de tas en koffer ingepakt en alvast in de auto gezet.
Daarna de bus weer genomen richting stad. Nog een keer overgestapt en daar was onze eindbestemming: het Holyroodhouse Palace.
De verblijfplaats van de koningin als ze in Schotland is. Voor haar zomervakantie in Balmoral is ze hier altijd twee weken voor wat verplichtingen en vlakvoor haar vertrek naar haar vakantiestek geeft ze hier nog een grote tuinpartij (voor zo'n man of 8000..., lekker intiem dus haha)
Naast het paleis ligt een kerk/klooster dat stamt uit de 12e eeuw. Daar krijgen we eerst een rondleiding met een gids van een half uur. De ruïne ligt aan het paleis vast, vreemd gezicht...
Hierna een audiotour door het paleis, we kunnen veel kamers zien, interessant.
Aan de buitenkant is het niet zo mooi maar van binnen wel.
Na dit bezoek lunchen we voor het laatst op Engelse/Schotse wijze... :-)
We wandelen voor het laatst over Princesstreet en nemen de bus weer terug richting onze auto bij het b&b.
Naar de luchthaven is het slechts 10 minuten rijden. De auto inleveren gaat ook vlot, de kras voorop was er door onze voorgangers al op gemaakt en daar was een aantekening van op de huurpapieren.
Ruim op tijd zitten we nu hier te wachten tot we onze bagage mogen afgeven.
Op naar Nederland, dat land met die tropische temperaturen van 30 graden weet je wel haha.
Verstuurd vanaf mijn iPad
dinsdag 18 juni 2013
maandag 17 juni 2013
Dag 17
We hebben de hele dag de tijd om Edinburgh te ontdekken. Vanmorgen vroeg wel een enorme domper voor de andere twee gasten van deze b&b. Hun fietsen, die achterop hun auto zaten, zijn vannacht gestolen.
Onze gastheer en gastvrouw zijn er ook helemaal mee aan natuurlijk.
We pakken de bus richting centrum en kopen een dagkaart. Kost hier £ 3,50 p.p., goedkoop in vergelijking met Nederland. Dat is nog eens het openbaar vervoer promoten.
Het Edinburgh castle torent hoog boven de stad uit. We nemen weer een audiotour en bekijken het hele kasteel. Mooi!
Het is toch minder zonnig dan we hadden verwacht en gelukkig hebben we onze jassen bij ons.
Bij het kasteel begint ook de Royal Mile. Een straat, van een mijl natuurlijk, met veel bezienswaardigheden.
We doen er enkele aan, een koopmanshuis uit de 17e eeuw (interessant en goed bewaard gebleven) de St. Giles cathedral (de thistle kapel is prachtig met veel houtsnijwerk waaronder een doedelzakspelende engel), het museum The People's Story ( met verhalen van bewoners van Edinburgh vanaf het begin van de vorige eeuw).
Onderweg lunchen we ook nog The Deacons House cafe met een sandwich en een kop smakelijke soep.
Tegen een uur of vijf zijn we beiden zo gaar als wat. Een hele dag in een stad lopen/slenteren is heel iets anders dan een dag met de auto op pad op het 'platteland ' en wat een mensenmassa hier ( is gewoon weer wennen).
We besluiten niet in de stad te eten maar de bus terug te nemen naar onze b&b en van daaruit later s'avonds een eettentje in de buurt op te zoeken.
Het wordt de Italiaan, Fabio's... Een goede keus!
Morgen is het onze laatste dag hier in Schotland. Aan het begin van de avond vliegen we naar huis.
We gaan morgen de stad weer in om nog enkele dingen te zien en dan is het tijd om afscheid te nemen van dit geweldige land.
Onze vakantie was super!!
Verstuurd vanaf mijn iPad
Onze gastheer en gastvrouw zijn er ook helemaal mee aan natuurlijk.
We pakken de bus richting centrum en kopen een dagkaart. Kost hier £ 3,50 p.p., goedkoop in vergelijking met Nederland. Dat is nog eens het openbaar vervoer promoten.
Het Edinburgh castle torent hoog boven de stad uit. We nemen weer een audiotour en bekijken het hele kasteel. Mooi!
Het is toch minder zonnig dan we hadden verwacht en gelukkig hebben we onze jassen bij ons.
Bij het kasteel begint ook de Royal Mile. Een straat, van een mijl natuurlijk, met veel bezienswaardigheden.
We doen er enkele aan, een koopmanshuis uit de 17e eeuw (interessant en goed bewaard gebleven) de St. Giles cathedral (de thistle kapel is prachtig met veel houtsnijwerk waaronder een doedelzakspelende engel), het museum The People's Story ( met verhalen van bewoners van Edinburgh vanaf het begin van de vorige eeuw).
Onderweg lunchen we ook nog The Deacons House cafe met een sandwich en een kop smakelijke soep.
Tegen een uur of vijf zijn we beiden zo gaar als wat. Een hele dag in een stad lopen/slenteren is heel iets anders dan een dag met de auto op pad op het 'platteland ' en wat een mensenmassa hier ( is gewoon weer wennen).
We besluiten niet in de stad te eten maar de bus terug te nemen naar onze b&b en van daaruit later s'avonds een eettentje in de buurt op te zoeken.
Het wordt de Italiaan, Fabio's... Een goede keus!
Morgen is het onze laatste dag hier in Schotland. Aan het begin van de avond vliegen we naar huis.
We gaan morgen de stad weer in om nog enkele dingen te zien en dan is het tijd om afscheid te nemen van dit geweldige land.
Onze vakantie was super!!
Verstuurd vanaf mijn iPad
zondag 16 juni 2013
Dag 16
Dit was weer een mooie dag. Om 9 uur rijden we uit Pitlochry. We zien wat wolken, blauwe lucht en zon! De vooruitzichten zijn voor onze laatste dagen hier in Schotland ook mooi. Gewoonweg niet te geloven dat we gedurende onze hele reis een korte bui hebben gehad in Glasgow toen we in de sightseeingbus zaten en 2 uur regen tijdens onze autorit langs de noordkust en dan gisteren een dag met enkel lichte buien. Het land dat bekend staat om zijn vele regen heeft zich aan ons van zijn allerbeste kant laten zien.
Doel vandaag is de Trossachs National Park. We nemen de scenic route (de toeristenroute, overal aangegeven met bruine bordjes).
Langs loch Tay komen we in het dorp Killin. Hier baant de rivier de Dochart zich een weg over veel rotspartijen. De rivier staat redelijk laag en je kan een aardig stuk over de rotsen klimmen, leuk!
Bij het gehucht Balquhidder ligt Rob Roy begraven. De Robin Hood uit Schotland. We bezoeken zijn graf en zien later in Callander bij de toeristeninfo nog een korte film over hem en de Trossachs.
Bij Kilmahog lunchen we met een high tea waar we ook nog een bakje meekrijgen met hetgeen we niet opkregen voor later op de middag... :-)
Hier zien we ook weer Hooglanders staan. Hamish The Highlander wordt het rund ook wel liefkozend genoemd in kinderboeken hier, ik maak Haggis de Highlander van haha.
We gaan verder het park in, geweldige uitzichten op enkele lochs, hoge heuvels, diepe glens (dalen). Mooi hier en eigenlijk zo dicht bij de grote steden Glasgow en Edinburgh. O wat leuk nog meer highlanders, met drie kalfjes van 3 maanden, aaaaach.....
Bij een parkeerplaats waar we onze versnapering nog over van de high tea op eten ontdekken we een wandelroute van een half uur. Het is 10 minuten steil een berg op, daar 10 minuten zitten op een bankje en genieten van het uitzicht en weer in 10 minuten afdalen naar beneden. Goed voor de kuiten.
Naar de hoofdstad Edinburgh is het iets meer dan een uur rijden.
Onze b&b ligt in de buurt van de luchthaven. We worden verwelkomd door Peter die direct thee voor ons gaat zetten. Zijn vrouw Rhea komt even later binnen, ze was de hond uitlaten. Een heel aardig ouder stel (dikke zeventigers schat ik).
We hebben zin in Chinees vanavond en laat er nu om de hoek een lekkere zitten!
Morgen Edinburgh verkennen met de bus, is veel handiger onze auto hier te laten en met het openbaar vervoer de stad in te gaan.
Verstuurd vanaf mijn iPad
Doel vandaag is de Trossachs National Park. We nemen de scenic route (de toeristenroute, overal aangegeven met bruine bordjes).
Langs loch Tay komen we in het dorp Killin. Hier baant de rivier de Dochart zich een weg over veel rotspartijen. De rivier staat redelijk laag en je kan een aardig stuk over de rotsen klimmen, leuk!
Bij het gehucht Balquhidder ligt Rob Roy begraven. De Robin Hood uit Schotland. We bezoeken zijn graf en zien later in Callander bij de toeristeninfo nog een korte film over hem en de Trossachs.
Bij Kilmahog lunchen we met een high tea waar we ook nog een bakje meekrijgen met hetgeen we niet opkregen voor later op de middag... :-)
Hier zien we ook weer Hooglanders staan. Hamish The Highlander wordt het rund ook wel liefkozend genoemd in kinderboeken hier, ik maak Haggis de Highlander van haha.
We gaan verder het park in, geweldige uitzichten op enkele lochs, hoge heuvels, diepe glens (dalen). Mooi hier en eigenlijk zo dicht bij de grote steden Glasgow en Edinburgh. O wat leuk nog meer highlanders, met drie kalfjes van 3 maanden, aaaaach.....
Bij een parkeerplaats waar we onze versnapering nog over van de high tea op eten ontdekken we een wandelroute van een half uur. Het is 10 minuten steil een berg op, daar 10 minuten zitten op een bankje en genieten van het uitzicht en weer in 10 minuten afdalen naar beneden. Goed voor de kuiten.
Naar de hoofdstad Edinburgh is het iets meer dan een uur rijden.
Onze b&b ligt in de buurt van de luchthaven. We worden verwelkomd door Peter die direct thee voor ons gaat zetten. Zijn vrouw Rhea komt even later binnen, ze was de hond uitlaten. Een heel aardig ouder stel (dikke zeventigers schat ik).
We hebben zin in Chinees vanavond en laat er nu om de hoek een lekkere zitten!
Morgen Edinburgh verkennen met de bus, is veel handiger onze auto hier te laten en met het openbaar vervoer de stad in te gaan.
Verstuurd vanaf mijn iPad
zaterdag 15 juni 2013
Dag 15
Vandaag hebben we door de weersvoorspelling die we vanmorgen zagen onze plannen aangepast. Oorspronkelijk dachten we vandaag een natuurdag in te lassen en te gaan wandelen in het Trossachs national park maar toen we wakker werden regende het en besloten we twee dagen om te keren.
Het is een kastelendag geworden vandaag.
Het eerste gaan we naar Doune Castle bij het plaatsje Doune. In en bij dit kasteel is de film 'Monty Python and the holy grail' opgenomen. Hilarisch we krijgen een audiotour mee en lopen door het kasteel terwijl Terry Jones (1 vd Monty Python groep) ons op smeuïge wijze alles over het kasteel vertelt. Echt lachen dit!!
Het kasteel zelf was bijna niet ingericht maar door zijn verhaal kreeg je een heel goed beeld hoe het er vroeger aan toe ging.
We kunnen zelfs op het dak van het kasteel komen.
Als tweede bezoeken we Stirling castle. O, de parkeerplaats is vol, het is er erg druk. We nemen geen audiotour maar lopen zelf door het kasteel. Niet zo'n strak plan achteraf want het is heel erg groot en ook onoverzichtelijk. Beiden vinden we het iets te massaal ook en veel kamers/zalen zijn gerenoveerd op een manier waardoor je niets meer van het oude terugvindt, jammer.
Wel ligt het geweldig op een grote rots boven de stad, het uitzicht is magnefiek.
Als lunch nemen we een broodje brie met uien-chutney (die je steeds komt bedanken....net zoals de pesto-penne-salade die erbij zat....)
Nummer drie is het Huntingtower Castle nabij Perth. Hier zijn we de enige bezoekers. Het mannetje bij de kassa heet ons hartelijk welkom, en we nemen de zon ook nog mee. Heeft wel veel gemiezerd hoor vandaag dus maar goed dat we de dagen hebben geruild.
Blijkt nog een heel mooi kasteeltje ook te zijn. Zijn twee torens naast elkaar en ik loop nog even terug en weer omhoog om van elkaar een foto op het dak te maken. Dit kasteel en Doune castle genieten toch onze voorkeur.
Als we terugrijden naar Pitlochry breekt de lucht open en schijnt de zon weer lekker. We lopen nog even wat in het plaatsje rond, en horen ineens de stoomtrein langs komen. Ook mazzel! Net zo'n treintje als die in Fort William.
De rails loopt achter onze b&b langs en vannacht hebben we een paar goederentreinen voorbij horen komen. Vanmorgen ook de stoomtrein maar alleen Natasja zag die toen aangezien ik op nummer 100 zat.
We zoeken een lekker restaurant uit in Pitlochry. Natasja gaat voor pasta met kip en champignons en ik ga voor de haggis met neeps en tatties (=aardappelpuree en koolraap) hmmmm, lekker weer :-)
Verstuurd vanaf mijn iPad
Het is een kastelendag geworden vandaag.
Het eerste gaan we naar Doune Castle bij het plaatsje Doune. In en bij dit kasteel is de film 'Monty Python and the holy grail' opgenomen. Hilarisch we krijgen een audiotour mee en lopen door het kasteel terwijl Terry Jones (1 vd Monty Python groep) ons op smeuïge wijze alles over het kasteel vertelt. Echt lachen dit!!
Het kasteel zelf was bijna niet ingericht maar door zijn verhaal kreeg je een heel goed beeld hoe het er vroeger aan toe ging.
We kunnen zelfs op het dak van het kasteel komen.
Als tweede bezoeken we Stirling castle. O, de parkeerplaats is vol, het is er erg druk. We nemen geen audiotour maar lopen zelf door het kasteel. Niet zo'n strak plan achteraf want het is heel erg groot en ook onoverzichtelijk. Beiden vinden we het iets te massaal ook en veel kamers/zalen zijn gerenoveerd op een manier waardoor je niets meer van het oude terugvindt, jammer.
Wel ligt het geweldig op een grote rots boven de stad, het uitzicht is magnefiek.
Als lunch nemen we een broodje brie met uien-chutney (die je steeds komt bedanken....net zoals de pesto-penne-salade die erbij zat....)
Nummer drie is het Huntingtower Castle nabij Perth. Hier zijn we de enige bezoekers. Het mannetje bij de kassa heet ons hartelijk welkom, en we nemen de zon ook nog mee. Heeft wel veel gemiezerd hoor vandaag dus maar goed dat we de dagen hebben geruild.
Blijkt nog een heel mooi kasteeltje ook te zijn. Zijn twee torens naast elkaar en ik loop nog even terug en weer omhoog om van elkaar een foto op het dak te maken. Dit kasteel en Doune castle genieten toch onze voorkeur.
Als we terugrijden naar Pitlochry breekt de lucht open en schijnt de zon weer lekker. We lopen nog even wat in het plaatsje rond, en horen ineens de stoomtrein langs komen. Ook mazzel! Net zo'n treintje als die in Fort William.
De rails loopt achter onze b&b langs en vannacht hebben we een paar goederentreinen voorbij horen komen. Vanmorgen ook de stoomtrein maar alleen Natasja zag die toen aangezien ik op nummer 100 zat.
We zoeken een lekker restaurant uit in Pitlochry. Natasja gaat voor pasta met kip en champignons en ik ga voor de haggis met neeps en tatties (=aardappelpuree en koolraap) hmmmm, lekker weer :-)
Verstuurd vanaf mijn iPad
vrijdag 14 juni 2013
Dag 14
We zitten nu in Pitlochry en hier hebben we weer een normale wifi verbinding dus mijn vorige verslag staat alweer online.
Het is weer een bijzonder mooie dag geweest.
Na een eenvoudig ontbijtje op de kamer in het cafe in Aberdeen (voor een gekookt/warm ontbijt moesten we tot 10 uur wachten) zijn we vlug de stad uitgereden.
Op een half uur van Aberdeen ligt Stonehaven en daar op een klif ligt werkelijk schitterend Dunnattor Castle.
De lucht is blauw en de zon staat aan de hemel, perfect dus!
Een lange trap maar beneden en weer omhoog en je bent bij het kasteel. Graag betalen we hier entreegeld voor. We zijn vroeg dus er is nog weinig volk.
Ondanks dat het sinds de 13 eeuw blootstaat aan alle elementen hier op dit punt staan er nog aardig wat gebouwen overeind. Wat meespeelt is natuurlijk de ligging, zoals in andere gevallen bij ruïnes zijn hier de stenen niet zo vlotjes mee te nemen voor nieuwe gebouwen in de buurt na de val van een kasteel. Eerst die klif af en dan de kust weer op laat je wel uit je hoofd met een zware vracht stenen.
We brengen er langer tijd door dan we eerst hadden gedacht, de genomen foto's zijn niet te tellen, het is zo'n mooi punt. En de zee is ook prachtig blauw.
Via een mooie route rijden we naar Balmoral Castle. De zomerresidentie van de Koninklijke familie (Elizabeth en Philip) hier in Schotland.
We maken op het terrein een audiotour en mogen ook even in het huis. In de balzaal is een expositie ingericht. Ook nog een video met een privefilmpje, leuk hoor, zie je de familie dansen op een afscheidsfeest aan het eind van het zomerseizoen.
Balmoral is maar een paar maanden per jaar open voor het publiek daarna maakt de koninklijke familie er gebruik van.
Van Barmoral naar Pitlochry is iets meer dan een uur rijden. We zijn weer in het Cairngorms National park. Maar nu aan de andere kant dan in het begin van onze reis. Weer een prachtig gebied!
Ondanks de verwachting hebben we de hele dag goed weer gehad, vanmorgen erg zonnig en vanmiddag wel wat bewolkt maar droog. Net voor het avondeten begon het te regenen.
Onze b&b hier in Pitlochry ziet er weer goed uit. We blijven hier twee nachten.
Verstuurd vanaf mijn iPad
Het is weer een bijzonder mooie dag geweest.
Na een eenvoudig ontbijtje op de kamer in het cafe in Aberdeen (voor een gekookt/warm ontbijt moesten we tot 10 uur wachten) zijn we vlug de stad uitgereden.
Op een half uur van Aberdeen ligt Stonehaven en daar op een klif ligt werkelijk schitterend Dunnattor Castle.
De lucht is blauw en de zon staat aan de hemel, perfect dus!
Een lange trap maar beneden en weer omhoog en je bent bij het kasteel. Graag betalen we hier entreegeld voor. We zijn vroeg dus er is nog weinig volk.
Ondanks dat het sinds de 13 eeuw blootstaat aan alle elementen hier op dit punt staan er nog aardig wat gebouwen overeind. Wat meespeelt is natuurlijk de ligging, zoals in andere gevallen bij ruïnes zijn hier de stenen niet zo vlotjes mee te nemen voor nieuwe gebouwen in de buurt na de val van een kasteel. Eerst die klif af en dan de kust weer op laat je wel uit je hoofd met een zware vracht stenen.
We brengen er langer tijd door dan we eerst hadden gedacht, de genomen foto's zijn niet te tellen, het is zo'n mooi punt. En de zee is ook prachtig blauw.
Via een mooie route rijden we naar Balmoral Castle. De zomerresidentie van de Koninklijke familie (Elizabeth en Philip) hier in Schotland.
We maken op het terrein een audiotour en mogen ook even in het huis. In de balzaal is een expositie ingericht. Ook nog een video met een privefilmpje, leuk hoor, zie je de familie dansen op een afscheidsfeest aan het eind van het zomerseizoen.
Balmoral is maar een paar maanden per jaar open voor het publiek daarna maakt de koninklijke familie er gebruik van.
Van Barmoral naar Pitlochry is iets meer dan een uur rijden. We zijn weer in het Cairngorms National park. Maar nu aan de andere kant dan in het begin van onze reis. Weer een prachtig gebied!
Ondanks de verwachting hebben we de hele dag goed weer gehad, vanmorgen erg zonnig en vanmiddag wel wat bewolkt maar droog. Net voor het avondeten begon het te regenen.
Onze b&b hier in Pitlochry ziet er weer goed uit. We blijven hier twee nachten.
Verstuurd vanaf mijn iPad
Dag 13
We vertrekken om 8.45 uit Inverness. Fijn om hier weer een nachtje te slapen. Het warme ontbijt slaan we beiden over, we eten toast en crackers met kaas.
Het is druk om de stad uit te komen maar eenmaal op weg gaat het vlotjes.
Op de weg naar Elgin komen we eerst langs Forres. Een oude steen in de vorm van een tablet met tekens (pictische steen) is daar te zien. Na het vragen naar de weg vinden we hem. Hij staat in een glazen huisje, valt wat tegen, ze zijn er blijkbaar heel erg zuinig op...
In Elgin bekijken we de oude kathedraal uit de 13e eeuw. Nu een ruïne maar o wat een mooie. Het weer is trouwens goed vandaag, blauwe lucht met enkele wolken en zon. Komen de foto's ook altijd mooier over :-)
We kunnen helemaal naar boven in 1 van de torens van de kathedraal. Hoog hoor, we kunnen ver kijken.
We rijden verder naar Dufftown, het Spey gebied binnen. In deze streek zijn heel veel whisky distelleerderijen. We gaan naar de Glennfiddich distillery en na de lunch lopen we daar mee met een rondleiding. Van de lucht die er hangt word ik al zweverig haha. Er worden twee soorten tonnen gebruikt, lege cherry tonnen uit Spanje en Bourbon tonnen uit Amerika. Die worden ontmanteld en opnieuw in de kuiperij in elkaar gezet. Daarna aan de binnenkant bewerkt met vuur. De houtsoort en de smaak die in het hout is getrokken van wat er eerder heeft ingezeten is dus belangrijk, maar het allerbelangrijkst is het aantal jaren dat de whisky bewaard wordt. Maar alcohol vervliegt dus van een vol whiskyvat is na 18 jaar al de helft bijna verdampt. Vandaar dat hoe ouder de whisky hoe duurder die is. Leuke tour hoor, en na afloop mogen we drie soorten proeven. Blijft bij mij met mijn lippen die nat worden, een verschil proef je wel, de 'jongste' whisky is scherper. Natasja neemt wel nipjes vermengd met water. We kopen nog wel wat in de shop, ik een miniflesje, toch een leuk souvenir.
Op weg naar Aberdeen komen we nog langs kasteel Kildrummy. Deze ruïne pakken we ook nog even mee. De mevrouw achter de infobalie/kassa is duidelijk blij iemand te zien. Iedereen in deze streek gaat naar de distelleerderijen en slaat de kastelen over... We zijn ook de enige bezoekers, in Elgin was het ook al zo rustig.
Ze begint een heel verhaal over het kasteel en als we alles hebben bekeken (veel groter dan we dachten) staat ze ons duidelijk weer op te wachten om nog een praatje te maken. Ze wijst ons naar de toiletten die ze overduidelijk ook net nog even heeft gedweild ( helemaal spik-en-span).
Even over 18 uur zijn we bij onze overnachtingsadres, The Globe Inn. Een cafe met daarboven 7 kamers. We slapen weer knus in een tweepersoonsbed.
We eten ons avondeten in de pub beneden, Natasja eet Chili con carne met rijst en ik ga voor de kip Balmoral met haggis !! vulling. Haggis is het nationale eten en de specialiteit van Schotland. Het is een mix van lever, long en hart vermengd met een tarwe met kruiden en gekookt in een schapenmaag.... Hmmmm, smaakte lekker. De leversmaak heeft de overhand en dat vind ik altijd lekker, de combi met de kip en ook nog aardappelpuree met een whiskysausje was lekker.
Na het avondeten lopen we nog een rondje langs wat bezienswaardigheden in Aberdeen. We zijn vlot weer terug, een grijze stad....niet beton maar graniet maar dat doet somber aan. Wel mooie gebouwen ertussen en door de zon die nog steeds schijnt toch leuke foto's kunnen maken.
Het internet werkt via Cloud. Moet je eerst weer een account voor aanmaken en het bereik is slecht.... Ik geef het op, morgen opnieuw proberen op het volgende adres.
Verstuurd vanaf mijn iPad
Het is druk om de stad uit te komen maar eenmaal op weg gaat het vlotjes.
Op de weg naar Elgin komen we eerst langs Forres. Een oude steen in de vorm van een tablet met tekens (pictische steen) is daar te zien. Na het vragen naar de weg vinden we hem. Hij staat in een glazen huisje, valt wat tegen, ze zijn er blijkbaar heel erg zuinig op...
In Elgin bekijken we de oude kathedraal uit de 13e eeuw. Nu een ruïne maar o wat een mooie. Het weer is trouwens goed vandaag, blauwe lucht met enkele wolken en zon. Komen de foto's ook altijd mooier over :-)
We kunnen helemaal naar boven in 1 van de torens van de kathedraal. Hoog hoor, we kunnen ver kijken.
We rijden verder naar Dufftown, het Spey gebied binnen. In deze streek zijn heel veel whisky distelleerderijen. We gaan naar de Glennfiddich distillery en na de lunch lopen we daar mee met een rondleiding. Van de lucht die er hangt word ik al zweverig haha. Er worden twee soorten tonnen gebruikt, lege cherry tonnen uit Spanje en Bourbon tonnen uit Amerika. Die worden ontmanteld en opnieuw in de kuiperij in elkaar gezet. Daarna aan de binnenkant bewerkt met vuur. De houtsoort en de smaak die in het hout is getrokken van wat er eerder heeft ingezeten is dus belangrijk, maar het allerbelangrijkst is het aantal jaren dat de whisky bewaard wordt. Maar alcohol vervliegt dus van een vol whiskyvat is na 18 jaar al de helft bijna verdampt. Vandaar dat hoe ouder de whisky hoe duurder die is. Leuke tour hoor, en na afloop mogen we drie soorten proeven. Blijft bij mij met mijn lippen die nat worden, een verschil proef je wel, de 'jongste' whisky is scherper. Natasja neemt wel nipjes vermengd met water. We kopen nog wel wat in de shop, ik een miniflesje, toch een leuk souvenir.
Op weg naar Aberdeen komen we nog langs kasteel Kildrummy. Deze ruïne pakken we ook nog even mee. De mevrouw achter de infobalie/kassa is duidelijk blij iemand te zien. Iedereen in deze streek gaat naar de distelleerderijen en slaat de kastelen over... We zijn ook de enige bezoekers, in Elgin was het ook al zo rustig.
Ze begint een heel verhaal over het kasteel en als we alles hebben bekeken (veel groter dan we dachten) staat ze ons duidelijk weer op te wachten om nog een praatje te maken. Ze wijst ons naar de toiletten die ze overduidelijk ook net nog even heeft gedweild ( helemaal spik-en-span).
Even over 18 uur zijn we bij onze overnachtingsadres, The Globe Inn. Een cafe met daarboven 7 kamers. We slapen weer knus in een tweepersoonsbed.
We eten ons avondeten in de pub beneden, Natasja eet Chili con carne met rijst en ik ga voor de kip Balmoral met haggis !! vulling. Haggis is het nationale eten en de specialiteit van Schotland. Het is een mix van lever, long en hart vermengd met een tarwe met kruiden en gekookt in een schapenmaag.... Hmmmm, smaakte lekker. De leversmaak heeft de overhand en dat vind ik altijd lekker, de combi met de kip en ook nog aardappelpuree met een whiskysausje was lekker.
Na het avondeten lopen we nog een rondje langs wat bezienswaardigheden in Aberdeen. We zijn vlot weer terug, een grijze stad....niet beton maar graniet maar dat doet somber aan. Wel mooie gebouwen ertussen en door de zon die nog steeds schijnt toch leuke foto's kunnen maken.
Het internet werkt via Cloud. Moet je eerst weer een account voor aanmaken en het bereik is slecht.... Ik geef het op, morgen opnieuw proberen op het volgende adres.
Verstuurd vanaf mijn iPad
donderdag 13 juni 2013
Dag 12
Een lange dag vandaag, maar wat een mooie!
We zijn de hele bovenkant van Schotland langsgereden. De weersverwachting was minder met een grote kans op regen en dat resulteerde in prachtige wolkenpartijen. Alles bij elkaar hebben we twee uur met de ruitenwissers aangereden dus dat valt nog mee. Dit is wel echt Schots weer, zo hadden we het ons beide voorgesteld en het had net zo goed de hele trip zo kunnen zijn... Het weidse uitzicht om je heen met de donkere wolken maar ook een paar blauwe stukjes soms is heel mooi. We blijven dat ook maar steeds zeggen tegen elkaar: wat is het mooi hier :-)
De totale reistijd met de auto was ongeveer 7 uur en met stops erbij hebben wij er zo'n 10 uur over gedaan.
Wat een mooie landschappen hebben we voorbij zien komen, ook heel verschillende. Er waren een paar witte strandjes die je helemaal niet in Schotland zou verwachten. Als je die foto naar een reissite op internet zou sturen met de vraag: waar is deze foto genomen? 100% garantie dat er niemand met het antwoord Schotland komt!
Van hoge bergen tot graslanden, heel veel schapen en koeien, duinen en begroeide en rotsachtige heuvels, heidevelden.... Alles hebben we wel gezien. En natuurlijk de Atlantische oceaan en de Noordzee.
Ruïne Ardvreck rijden we niet voorbij, even ernaar toe wandelen en van dichtbij bekijken.
Tegen 11 uur komen we in een piepklein dorp Scourie met een chocolaterie!! Konden we niet voorbij laten gaan natuurlijk.
Bij het plaatsje Bettyhill (zoek maar op JW) hebben we geluncht.
Bij John o' Groats sta je aan het uiterste puntje van Schotland.De Nederlander Jan de Groot waar dit gehucht naar is vernoemd heeft bedacht dat dit een goede plek was voor een veerboot naar de Orkney-eilanden.
Het autorijden hebben we vandaag afgewisseld. De vele smalle weggetjes vielen reuze mee hier en er zijn dan voldoende plekken om tegenliggers te passeren dus dat gaat prima.
De hooglanders is een ander verhaal. Die moet je werkelijk met een kaarsje zoeken. Waarom die dieren zo'n beetje symbool staan voor Schotland is me een raadsel. We hebben ze op de foto, missie geslaagd! ( ik had ook bij me thuis naar het duin kunnen gaan en Natasja bij haar naar de Veluwe natuurlijk haha) Schotland kan beter het schaap aannemen als nationaal kenmerk, die zijn er ontzettend veel. Sommige bepaald levensmoe want dan liggen ze met hun lijf in de berm en met hun hoofd op de straat. De meesten zien er ook verfomfaait uit, ze worden niet geschoren en de wol verliezen ze her en der.
Om Inverness weer in te komen is er een file ivm wegwerkzaamheden. We hadden gisteren wel alvast aan onze b&b vrouw doorgegeven dat we later dan 18 uur zouden zijn.
Ze stond in de keuken, met schort voor, en kwam meteen naar buiten toen ze ons zag. We are back riep ik al!
Bij Castle Taverne, vertrouwd adres inmiddels, hebben we heerlijk pasta gegeten, lasagne en macaroni&cheese. Er zijn ook weer andere Nederlanders hier aangekomen in de b&b daar nog even in de serre mee zitten kletsen.
Net gedoucht en Natasja ligt te lezen op haar ereader terwijl ik dit verhaaltje vast schrijf, kan ik het morgenochtend meteen online zetten. In de ontbijtkamer en de serre doet het internet het wel, op onze slaapkamer is er geen bereik.
We waren vanmiddag helemaal kwijt welke dag het was vandaag, dan heb je pas echt vakantie als je dat niet meer weet!
Ik heb inmiddels 560 foto's genomen, Natasja zo'n 1400 (ze is fijn haar nieuwe camera aan het uitproberen). De fotoboeken worden weer schitterend en ook een flink werk om alles uit te zoeken. Dus lang nagenieten van deze reis :-). Maar voorbij is hij nog niet, nog 6 dagen te gaan met ook veel op het programma.
Morgen gaan we aan de whisky...
Verstuurd vanaf mijn iPad
We zijn de hele bovenkant van Schotland langsgereden. De weersverwachting was minder met een grote kans op regen en dat resulteerde in prachtige wolkenpartijen. Alles bij elkaar hebben we twee uur met de ruitenwissers aangereden dus dat valt nog mee. Dit is wel echt Schots weer, zo hadden we het ons beide voorgesteld en het had net zo goed de hele trip zo kunnen zijn... Het weidse uitzicht om je heen met de donkere wolken maar ook een paar blauwe stukjes soms is heel mooi. We blijven dat ook maar steeds zeggen tegen elkaar: wat is het mooi hier :-)
De totale reistijd met de auto was ongeveer 7 uur en met stops erbij hebben wij er zo'n 10 uur over gedaan.
Wat een mooie landschappen hebben we voorbij zien komen, ook heel verschillende. Er waren een paar witte strandjes die je helemaal niet in Schotland zou verwachten. Als je die foto naar een reissite op internet zou sturen met de vraag: waar is deze foto genomen? 100% garantie dat er niemand met het antwoord Schotland komt!
Van hoge bergen tot graslanden, heel veel schapen en koeien, duinen en begroeide en rotsachtige heuvels, heidevelden.... Alles hebben we wel gezien. En natuurlijk de Atlantische oceaan en de Noordzee.
Ruïne Ardvreck rijden we niet voorbij, even ernaar toe wandelen en van dichtbij bekijken.
Tegen 11 uur komen we in een piepklein dorp Scourie met een chocolaterie!! Konden we niet voorbij laten gaan natuurlijk.
Bij het plaatsje Bettyhill (zoek maar op JW) hebben we geluncht.
Bij John o' Groats sta je aan het uiterste puntje van Schotland.De Nederlander Jan de Groot waar dit gehucht naar is vernoemd heeft bedacht dat dit een goede plek was voor een veerboot naar de Orkney-eilanden.
Het autorijden hebben we vandaag afgewisseld. De vele smalle weggetjes vielen reuze mee hier en er zijn dan voldoende plekken om tegenliggers te passeren dus dat gaat prima.
De hooglanders is een ander verhaal. Die moet je werkelijk met een kaarsje zoeken. Waarom die dieren zo'n beetje symbool staan voor Schotland is me een raadsel. We hebben ze op de foto, missie geslaagd! ( ik had ook bij me thuis naar het duin kunnen gaan en Natasja bij haar naar de Veluwe natuurlijk haha) Schotland kan beter het schaap aannemen als nationaal kenmerk, die zijn er ontzettend veel. Sommige bepaald levensmoe want dan liggen ze met hun lijf in de berm en met hun hoofd op de straat. De meesten zien er ook verfomfaait uit, ze worden niet geschoren en de wol verliezen ze her en der.
Om Inverness weer in te komen is er een file ivm wegwerkzaamheden. We hadden gisteren wel alvast aan onze b&b vrouw doorgegeven dat we later dan 18 uur zouden zijn.
Ze stond in de keuken, met schort voor, en kwam meteen naar buiten toen ze ons zag. We are back riep ik al!
Bij Castle Taverne, vertrouwd adres inmiddels, hebben we heerlijk pasta gegeten, lasagne en macaroni&cheese. Er zijn ook weer andere Nederlanders hier aangekomen in de b&b daar nog even in de serre mee zitten kletsen.
Net gedoucht en Natasja ligt te lezen op haar ereader terwijl ik dit verhaaltje vast schrijf, kan ik het morgenochtend meteen online zetten. In de ontbijtkamer en de serre doet het internet het wel, op onze slaapkamer is er geen bereik.
We waren vanmiddag helemaal kwijt welke dag het was vandaag, dan heb je pas echt vakantie als je dat niet meer weet!
Ik heb inmiddels 560 foto's genomen, Natasja zo'n 1400 (ze is fijn haar nieuwe camera aan het uitproberen). De fotoboeken worden weer schitterend en ook een flink werk om alles uit te zoeken. Dus lang nagenieten van deze reis :-). Maar voorbij is hij nog niet, nog 6 dagen te gaan met ook veel op het programma.
Morgen gaan we aan de whisky...
Verstuurd vanaf mijn iPad
woensdag 12 juni 2013
dinsdag 11 juni 2013
Dag 11
Na een voedzaam ontbijt (heeeeeerlijk er was kaas hier!) gaan we op weg naar onze volgende bestemming.
We gaan 1 nachtje slapen in Ullapool en komen dan weer terug in deze b&b in Inverness.
Via een paar slaperige plaatsen bereiken we Dunrobin castle bij het plaatsje Gospie, dit ligt aan de oostkust van Schotland aan de zee. Het kasteel heeft ook een prachtig aangelegde tuin met een falconry ( een valkenier).
We kunnen na een kort kijkje in de tuin direct doorlopen naar de roofvogelshow. Erg leuk, een havik en oa een Sneeuwvalk vlogen over ons heen. De valkenier legt enkele dingen duidelijk en goed uit.
Daarna doen we de tour door het kasteel. Tot de jaren 60 hebben hier de dukes of Sutherland gewoond. Het kasteel is uit het begin van 1300 en ziet er Frans uit. Mooie inrichting binnen!
Als we alles gezien hebben eten we een broodje in de aanwezige tearoom.
We steken Schotland dwars over naar de westkust. Een korte stop bij de falls of Shin waar je zalmen kunt zien springen in het juiste seizoen ( is nu nog te vroeg).
Het landschap verandert, het wordt ruiger. Minder begroeiing op de heuvels en hier en daar een watertje. Aardig wat schapen maar geen hooglanders. Waar zijn die toch? Morgen zullen we ze toch wel zien....
Het was vandaag een wat bewolkte dag, ook wat kouder. Met een jasje aan lopen is nu wel lekker
Tegen een uur of 4 bereiken we Ullapool. Onze b&b ligt aan de andere kant van het loch waar Ullapool aan ligt. Is nog zo'n 20 minuten rijden om loch Broom heen. Hoe hebben ze deze b&b ooit gevonden zeg bij Celtic tours, maar wat een gave plek.
Hartelijk worden we welkom geheten met thee en koekjes. Vier border collies springen ook direct buiten om ons heen.
Wat een uitzicht hebben we hier. Een b&b in een stad/dorp is leuk maar dit is ook heel speciaal.
Nadat we onze spullen op de kamer hebben gelegd gaan we een stukje lopen. Twee honden lopen mee, met een balletje.... Onvermoeibaar zijn ze, leuk hoor.
We eten s' avonds in Ullapool in een druk visrestaurant. Ik ben voor de fish en chips gegaan, Natasja voor een burger. Een stukje cheesecake toe, het is per slot nog steeds vakantie. En eh... is pas ons derde toetje hier.
Verstuurd vanaf mijn iPad
We gaan 1 nachtje slapen in Ullapool en komen dan weer terug in deze b&b in Inverness.
Via een paar slaperige plaatsen bereiken we Dunrobin castle bij het plaatsje Gospie, dit ligt aan de oostkust van Schotland aan de zee. Het kasteel heeft ook een prachtig aangelegde tuin met een falconry ( een valkenier).
We kunnen na een kort kijkje in de tuin direct doorlopen naar de roofvogelshow. Erg leuk, een havik en oa een Sneeuwvalk vlogen over ons heen. De valkenier legt enkele dingen duidelijk en goed uit.
Daarna doen we de tour door het kasteel. Tot de jaren 60 hebben hier de dukes of Sutherland gewoond. Het kasteel is uit het begin van 1300 en ziet er Frans uit. Mooie inrichting binnen!
Als we alles gezien hebben eten we een broodje in de aanwezige tearoom.
We steken Schotland dwars over naar de westkust. Een korte stop bij de falls of Shin waar je zalmen kunt zien springen in het juiste seizoen ( is nu nog te vroeg).
Het landschap verandert, het wordt ruiger. Minder begroeiing op de heuvels en hier en daar een watertje. Aardig wat schapen maar geen hooglanders. Waar zijn die toch? Morgen zullen we ze toch wel zien....
Het was vandaag een wat bewolkte dag, ook wat kouder. Met een jasje aan lopen is nu wel lekker
Tegen een uur of 4 bereiken we Ullapool. Onze b&b ligt aan de andere kant van het loch waar Ullapool aan ligt. Is nog zo'n 20 minuten rijden om loch Broom heen. Hoe hebben ze deze b&b ooit gevonden zeg bij Celtic tours, maar wat een gave plek.
Hartelijk worden we welkom geheten met thee en koekjes. Vier border collies springen ook direct buiten om ons heen.
Wat een uitzicht hebben we hier. Een b&b in een stad/dorp is leuk maar dit is ook heel speciaal.
Nadat we onze spullen op de kamer hebben gelegd gaan we een stukje lopen. Twee honden lopen mee, met een balletje.... Onvermoeibaar zijn ze, leuk hoor.
We eten s' avonds in Ullapool in een druk visrestaurant. Ik ben voor de fish en chips gegaan, Natasja voor een burger. Een stukje cheesecake toe, het is per slot nog steeds vakantie. En eh... is pas ons derde toetje hier.
Verstuurd vanaf mijn iPad
Dag 10
Een bijzonder mooie en ook relaxte dag. Eerst is de licht grijs maar al snel breekt hij weer helemaal open en is ie blauw.
De Ness rivier in Inverness komt in het binnenland uit het Loch Ness. Het bekendste meer en ook het grootste en diepste van de U.K.
Halverwege het meer ligt een grote ruïne van kasteel Urquhart.
Het visitor center is verdekt opgesteld, gedeeltelijk in een heuvel verwerkt.
We bekijken de expositie en zien een korte film over de geschiedenis van het kasteel. Aan het eind van de film gaat het scherm ophoog, schuiven de gordijnen erachter open en zien we het kasteel liggen. Mooi gedaan!
Het kasteel was meer dan alleen een woonhuis, er woonde een groot aantal mensen, een minidorpje eigenlijk. We maken er fraaie foto's.
In Drumnadrochit is de Loch Ness expo te zien. Over de mysteries van Loch Ness. Is er nu echt een monster of niet???
Ooggetuigen vertellen op film hun verhalen en er wordt heel diep op ingegaan. De conclusie is wel dat er geen monster is en ook nooit is geweest.....
Omdat het zo'n mooi weer is maken we hierna een boottocht van een uur. Weer langs het kasteel en terug. Heerlijk in de zon!
Later ontdekken we Inverness via een stadswandeling. Is toch meer een provinciestadje dan een grote stad.
We eten ons avondeten in een pub. Was weer erg lekker!
Verstuurd vanaf mijn iPad
De Ness rivier in Inverness komt in het binnenland uit het Loch Ness. Het bekendste meer en ook het grootste en diepste van de U.K.
Halverwege het meer ligt een grote ruïne van kasteel Urquhart.
Het visitor center is verdekt opgesteld, gedeeltelijk in een heuvel verwerkt.
We bekijken de expositie en zien een korte film over de geschiedenis van het kasteel. Aan het eind van de film gaat het scherm ophoog, schuiven de gordijnen erachter open en zien we het kasteel liggen. Mooi gedaan!
Het kasteel was meer dan alleen een woonhuis, er woonde een groot aantal mensen, een minidorpje eigenlijk. We maken er fraaie foto's.
In Drumnadrochit is de Loch Ness expo te zien. Over de mysteries van Loch Ness. Is er nu echt een monster of niet???
Ooggetuigen vertellen op film hun verhalen en er wordt heel diep op ingegaan. De conclusie is wel dat er geen monster is en ook nooit is geweest.....
Omdat het zo'n mooi weer is maken we hierna een boottocht van een uur. Weer langs het kasteel en terug. Heerlijk in de zon!
Later ontdekken we Inverness via een stadswandeling. Is toch meer een provinciestadje dan een grote stad.
We eten ons avondeten in een pub. Was weer erg lekker!
Verstuurd vanaf mijn iPad
maandag 10 juni 2013
Dag 9
We zijn alweer op de helft van onze reis. Gaat aan de ene kant snel maar aan de andere kant lijkt het wel of we veel langer op reis zijn doordat we al zoveel hebben gezien en gedaan.
Vandaag verlaten we Roy Bridge, 3 nachtjes geslapen en heerlijk ontbeten. In navolging van Natasja heb ik vanmorgen de black pudding (plakje gebakken bloedworst) bij mijn ontbijt genuttigd. Hmmmm, lekker hoor en ook heel voedzaam, duurde lang voor ik weer trek kreeg.
De af te leggen afstand naar de volgende b&b is niet groot. Wat dat aangaat hebben we een relaxte dag. We rijden eerst natuurgebied Cairngorms National Park is. Dit in heel omvangrijk en we zien maar een klein deel, we blijven ook wat aan de zijkant van het gebied, binnenin liggen ook weinig wegen en vooral hoge bergen. Hier en daar liggen kleine dorpjes, veel schapen ( eentje bleef stug op de weg staan, stommerd) en ook hooglanders ( achter een hek, nog steeds niet de aantallen die we verwachten, komt vast nog).
Bij de streek Rothiemurchus stoppen we en maken we een wandeling om Loch an Eilein. Is heerlijk wandelen daar, ongeveer 1,5 uur. Dankzij de man bij de parkeerplaats zien we nog een rode eekhoorn!
Terug bij het visitor center van Rothiemurchus (wat een geweldig woord om steeds weer te zeggen haha) neemt Natasja een sandwich en ik een scone.
Dan verder door naar Inverness. Net ervoor liggen twee dingen die we graag willen bekijken. De Clava Cairns (soort van hunebedden) en batlefield Culloden (waar de grote slag om Schotland heeft plaatsgevonden in 1742).
De Clava Cairns zijn moeilijk te vinden, de kleine weggetjes rijden we een paar keer heen en weer (spotten ook nog het gave Culloden viaduct). We passeren een paar keer dezelfde fietsers, die zullen ook wel denken daar heb je ze weer.... Na een keer vragen weten we wel dat we goed in de buurt zijn en ineens staan we ervoor! Slecht aangegeven hoor, als je vanaf de kleine weggetjes komt, vanaf de grote weg zien we later wel een bord.
Maar goed de hunebedden hebben we gezien, blijft apart dat die dingen hier meer dan 3000 jaar zijn blijven liggen.
Dan Cullloden...een grote expositieruimte met heel veel info. Een korte film en de mogelijkheid tot een wandeling op het slagveld van een half uur met een gids. Dat doen we, altijd leuk meer info op die manier te verkrijgen. De zon schijnt nog steeds maar wat een koude wind staat er, we komen hoger in Schotland en dat voel je. De weersvoorspellingen zijn tot woensdag nog goed, mazzelaars!
De b&b in Inverness is vlot gevonden, een heel groot huis. Aardige oudere dame die ons rondleidt. Onze slaapkamer is niet zo groot maar we mogen ook gebruik maken van de serre, tuin en zitkamer. Inrichting is wat oubollig maar verder niets op aan te merken.
We lopen het centrum in voor ons avondeten. Helaas valt mijn fotocamera op de grond en is nu het schermpje stuk. Gelukkig is dat het enige en werkt alles verder nog naar behoren. Kijk nu maar weer door de zoeker als ik een foto maak. Zal de verzekering bellen als ik thuis ben.
We eten in een Amerikaans restaurant, Natasja smult van de spaghetti met grote gehaktballen en ik neem een kipburger met frietjes.
Langs de Ness rivier lopen we terug naar de b&b.
Verstuurd vanaf mijn iPad
Vandaag verlaten we Roy Bridge, 3 nachtjes geslapen en heerlijk ontbeten. In navolging van Natasja heb ik vanmorgen de black pudding (plakje gebakken bloedworst) bij mijn ontbijt genuttigd. Hmmmm, lekker hoor en ook heel voedzaam, duurde lang voor ik weer trek kreeg.
De af te leggen afstand naar de volgende b&b is niet groot. Wat dat aangaat hebben we een relaxte dag. We rijden eerst natuurgebied Cairngorms National Park is. Dit in heel omvangrijk en we zien maar een klein deel, we blijven ook wat aan de zijkant van het gebied, binnenin liggen ook weinig wegen en vooral hoge bergen. Hier en daar liggen kleine dorpjes, veel schapen ( eentje bleef stug op de weg staan, stommerd) en ook hooglanders ( achter een hek, nog steeds niet de aantallen die we verwachten, komt vast nog).
Bij de streek Rothiemurchus stoppen we en maken we een wandeling om Loch an Eilein. Is heerlijk wandelen daar, ongeveer 1,5 uur. Dankzij de man bij de parkeerplaats zien we nog een rode eekhoorn!
Terug bij het visitor center van Rothiemurchus (wat een geweldig woord om steeds weer te zeggen haha) neemt Natasja een sandwich en ik een scone.
Dan verder door naar Inverness. Net ervoor liggen twee dingen die we graag willen bekijken. De Clava Cairns (soort van hunebedden) en batlefield Culloden (waar de grote slag om Schotland heeft plaatsgevonden in 1742).
De Clava Cairns zijn moeilijk te vinden, de kleine weggetjes rijden we een paar keer heen en weer (spotten ook nog het gave Culloden viaduct). We passeren een paar keer dezelfde fietsers, die zullen ook wel denken daar heb je ze weer.... Na een keer vragen weten we wel dat we goed in de buurt zijn en ineens staan we ervoor! Slecht aangegeven hoor, als je vanaf de kleine weggetjes komt, vanaf de grote weg zien we later wel een bord.
Maar goed de hunebedden hebben we gezien, blijft apart dat die dingen hier meer dan 3000 jaar zijn blijven liggen.
Dan Cullloden...een grote expositieruimte met heel veel info. Een korte film en de mogelijkheid tot een wandeling op het slagveld van een half uur met een gids. Dat doen we, altijd leuk meer info op die manier te verkrijgen. De zon schijnt nog steeds maar wat een koude wind staat er, we komen hoger in Schotland en dat voel je. De weersvoorspellingen zijn tot woensdag nog goed, mazzelaars!
De b&b in Inverness is vlot gevonden, een heel groot huis. Aardige oudere dame die ons rondleidt. Onze slaapkamer is niet zo groot maar we mogen ook gebruik maken van de serre, tuin en zitkamer. Inrichting is wat oubollig maar verder niets op aan te merken.
We lopen het centrum in voor ons avondeten. Helaas valt mijn fotocamera op de grond en is nu het schermpje stuk. Gelukkig is dat het enige en werkt alles verder nog naar behoren. Kijk nu maar weer door de zoeker als ik een foto maak. Zal de verzekering bellen als ik thuis ben.
We eten in een Amerikaans restaurant, Natasja smult van de spaghetti met grote gehaktballen en ik neem een kipburger met frietjes.
Langs de Ness rivier lopen we terug naar de b&b.
Verstuurd vanaf mijn iPad
zaterdag 8 juni 2013
Dag 8
Weer een nachtje goed geslapen in onze b&b in Roy Bridge. Nog een nachtje te gaan, wel lekker dat we hier drie nachten blijven. Even niet met de bagage slepen.
Vandaag hebben we twee autoritten op het programma staan in tegenovergestelde richtingen. We hebben de hele dag de tijd dus erg is dat niet, van de rit zelf genieten we ook, niet alleen van het doel (2 kastelen).
Eerst een korte stop bij het Glenfinnan monument voor de Jacobiten en daar kunnen we een heuvel opklimmen voor een prachtig uitzicht op het Glenfinnan viaduct waar we gisteren nog met de trein overheen zijn gereden.
Kasteel nummer 1 is castle Tioram. Dit is een ruïne gelegen op een afgelegen plek bij Loch Moidart, ongeveer 50 mijl van Fort William. Het laatste stuk weg erheen is smal en gelukkig komen er niet veel tegenliggers aan. De laatste kilometer moeten we te voet afleggen, langs een soort strandje en dan een beetje klimmen naar de ruïne. Het is in slechte staat, je kan er ook niet binnenin want er is gevaar voor instorting. Sommige delen van het kasteel stammen uit de 13e eeuw. Het ligt er wel heel erg mooi. Altijd op strategische punten neergezet die kastelen.
We rijden dezelfde weg terug richting Fort William, even tanken en door naar kasteel nummer 2.
We lunchen bijna halverwege bij Invergarry in een hotel. We zitten lekker buiten in de zon, wederom goed weer vandaag! Natasja heeft zelfs haar korte broek aan.
Eilean Donan is een herbouwd kasteel dat ook nu nog is ingericht. Oorspronkelijk is het uit de 13e eeuw maar opgeblazen in 1719 door een voorraad buskruit, de ruïne is begin vorige eeuw opgekocht en herbouwd door twee heren die er hun levenswerk van hebben gemaakt.
Op de plek van het kasteel komen drie lochs samen: loch Long, loch Duich en loch Alch. Terug zien we enkele donkere wolken, maar doordat we hier in een gebied met flink hoge bergen zitten blijven die wolken vaak hangen en rijd je in een volgend dal weer in de stralende zon.
We besluiten aan de overkant van ons hotel te eten, in hotel/cafe Roy Bridge. Steak Pie met aardappelpuree of friet, smaakt lekker!
Verstuurd vanaf mijn iPad
Vandaag hebben we twee autoritten op het programma staan in tegenovergestelde richtingen. We hebben de hele dag de tijd dus erg is dat niet, van de rit zelf genieten we ook, niet alleen van het doel (2 kastelen).
Eerst een korte stop bij het Glenfinnan monument voor de Jacobiten en daar kunnen we een heuvel opklimmen voor een prachtig uitzicht op het Glenfinnan viaduct waar we gisteren nog met de trein overheen zijn gereden.
Kasteel nummer 1 is castle Tioram. Dit is een ruïne gelegen op een afgelegen plek bij Loch Moidart, ongeveer 50 mijl van Fort William. Het laatste stuk weg erheen is smal en gelukkig komen er niet veel tegenliggers aan. De laatste kilometer moeten we te voet afleggen, langs een soort strandje en dan een beetje klimmen naar de ruïne. Het is in slechte staat, je kan er ook niet binnenin want er is gevaar voor instorting. Sommige delen van het kasteel stammen uit de 13e eeuw. Het ligt er wel heel erg mooi. Altijd op strategische punten neergezet die kastelen.
We rijden dezelfde weg terug richting Fort William, even tanken en door naar kasteel nummer 2.
We lunchen bijna halverwege bij Invergarry in een hotel. We zitten lekker buiten in de zon, wederom goed weer vandaag! Natasja heeft zelfs haar korte broek aan.
Eilean Donan is een herbouwd kasteel dat ook nu nog is ingericht. Oorspronkelijk is het uit de 13e eeuw maar opgeblazen in 1719 door een voorraad buskruit, de ruïne is begin vorige eeuw opgekocht en herbouwd door twee heren die er hun levenswerk van hebben gemaakt.
Op de plek van het kasteel komen drie lochs samen: loch Long, loch Duich en loch Alch. Terug zien we enkele donkere wolken, maar doordat we hier in een gebied met flink hoge bergen zitten blijven die wolken vaak hangen en rijd je in een volgend dal weer in de stralende zon.
We besluiten aan de overkant van ons hotel te eten, in hotel/cafe Roy Bridge. Steak Pie met aardappelpuree of friet, smaakt lekker!
Verstuurd vanaf mijn iPad
Dag 7
Een superdag weer vandaag! Strakblauwe lucht en mooie dingen op het programma.
Eerst naar de Ben Nevis range, we gaan met de gondola omhoog.
Het is er al druk vanwege de UCI mountainbike world cup wedstrijd dit weekend. Veel mountainbikers gaan met hun fiets omhoog met de gondola voor een testafdaling. Leuk dit mee te pikken.
Het uitzicht boven is fenominaal. Loch Lochy aan de ene kant en Loch Linnhe en Fort William aan de andere kant, omringd door hoge bergen. We maken een wandeling van een half uur naar een uitkijkpunt. Vanaf hier zien we ook de top van de Ben Nevis.
We drinken nog een kop thee boven en kijken bij de start van de mountainbike wedstrijd. Ze storten zich echt naar beneden op hun fiets, poeh pittig hoor.
De lunch, een wrap en een bagel doen we in Fort William. We zitten in de volle zon en voelen geen wind op dat terras, het is gewoon heet! Echt niet normaal hoor, dat hadden we echt niet verwacht van deze vakantie!
We hebben nog tot halverwege de middag tot onze trein vertrekt. We hebben plekken gereserveerd in de Jacobite Steam Train die hier rijdt.
Bij resten van het oude fort rusten we uit (boekje/muziekje) tot die tijd liggend in het gras in de zon.
Op het perron aangekomen staat de trein op punt van vertrek. Gaat hij een kwartier eerder dan we dachten! Wat een mazzel dat wij eerder aanwezig zijn! Dat moet gewoon weer zo zijn :-) in de trein horen we al dat de tijd is gewijzigd en niet iedereen daar bericht van heeft gekregen, slordig.....
Het is een fraaie tocht, mooie uitzichten en zo'n leuk gehoor ook iedere keer die stoomstoten uit de locomotief. Tjoeketjoeketjoeketjoeke.....ik zie veel mannen (!) om ons heen in slaap sukkelen.
Eindpunt is Malaig, na een korte stop bij het Glenfinnan viaduct, een vissersdorpje met natuurlijk haventje en veel restaurantjes. We hebben er twee uur de tijd om rond te lopen.
We besluiten er toch wat te eten omdat we pas om 20.30 terug zijn in Fort William. Natasja gaat weer voor de fish & chips (veel beter dan gister vind ze) en ik neem een soepje (leek wel erwtensoep...) met een snee bruin brood. Later een ijsco, had ik beter niet kunnen nemen want de buik en darmen rommelen vervelend op de terugweg in de trein.
Bij het Glenfinnan viaduct rijden we extra langzaam. Bekend uit de Harry Potter films. Natasja maakt er mooie foto's half hangend uit de trein. Ze heeft een mooi plekje veroverd samen met een oude man (die zijn overhemd in zijn onderbroek draagt, piept net over de bovenkant van zijn broek heen haha) Piepkleine stukje kool dwarrelen door de lucht, bij Natasja zit het overal!
Een klein half uur voor het einde (de rit duurt zo'n twee uur) staan we stil met pech... Er moet een andere locomotief komen om ons op te halen door een luchtrem probleem. Een uur en 20 minuten later komen we aan op het perron. Waar voor ons geld!
Verstuurd vanaf mijn iPad
Eerst naar de Ben Nevis range, we gaan met de gondola omhoog.
Het is er al druk vanwege de UCI mountainbike world cup wedstrijd dit weekend. Veel mountainbikers gaan met hun fiets omhoog met de gondola voor een testafdaling. Leuk dit mee te pikken.
Het uitzicht boven is fenominaal. Loch Lochy aan de ene kant en Loch Linnhe en Fort William aan de andere kant, omringd door hoge bergen. We maken een wandeling van een half uur naar een uitkijkpunt. Vanaf hier zien we ook de top van de Ben Nevis.
We drinken nog een kop thee boven en kijken bij de start van de mountainbike wedstrijd. Ze storten zich echt naar beneden op hun fiets, poeh pittig hoor.
De lunch, een wrap en een bagel doen we in Fort William. We zitten in de volle zon en voelen geen wind op dat terras, het is gewoon heet! Echt niet normaal hoor, dat hadden we echt niet verwacht van deze vakantie!
We hebben nog tot halverwege de middag tot onze trein vertrekt. We hebben plekken gereserveerd in de Jacobite Steam Train die hier rijdt.
Bij resten van het oude fort rusten we uit (boekje/muziekje) tot die tijd liggend in het gras in de zon.
Op het perron aangekomen staat de trein op punt van vertrek. Gaat hij een kwartier eerder dan we dachten! Wat een mazzel dat wij eerder aanwezig zijn! Dat moet gewoon weer zo zijn :-) in de trein horen we al dat de tijd is gewijzigd en niet iedereen daar bericht van heeft gekregen, slordig.....
Het is een fraaie tocht, mooie uitzichten en zo'n leuk gehoor ook iedere keer die stoomstoten uit de locomotief. Tjoeketjoeketjoeketjoeke.....ik zie veel mannen (!) om ons heen in slaap sukkelen.
Eindpunt is Malaig, na een korte stop bij het Glenfinnan viaduct, een vissersdorpje met natuurlijk haventje en veel restaurantjes. We hebben er twee uur de tijd om rond te lopen.
We besluiten er toch wat te eten omdat we pas om 20.30 terug zijn in Fort William. Natasja gaat weer voor de fish & chips (veel beter dan gister vind ze) en ik neem een soepje (leek wel erwtensoep...) met een snee bruin brood. Later een ijsco, had ik beter niet kunnen nemen want de buik en darmen rommelen vervelend op de terugweg in de trein.
Bij het Glenfinnan viaduct rijden we extra langzaam. Bekend uit de Harry Potter films. Natasja maakt er mooie foto's half hangend uit de trein. Ze heeft een mooi plekje veroverd samen met een oude man (die zijn overhemd in zijn onderbroek draagt, piept net over de bovenkant van zijn broek heen haha) Piepkleine stukje kool dwarrelen door de lucht, bij Natasja zit het overal!
Een klein half uur voor het einde (de rit duurt zo'n twee uur) staan we stil met pech... Er moet een andere locomotief komen om ons op te halen door een luchtrem probleem. Een uur en 20 minuten later komen we aan op het perron. Waar voor ons geld!
Verstuurd vanaf mijn iPad
vrijdag 7 juni 2013
Dag 6
In de spits Glasgow verlaten...en ook nog een rondje gereden maar geen probleem hoor we zijn op vakantie :-)
Ben je Glasgow eenmaal uit dan rijd je ook direct een schitterend gebied in.
Eerste stop is bij Loch Lomond, het plaatsje Luss. Lief dorpje aan een prachtig meer. Hier in Schotland hebben we geen lakes maar lochs.
De jas kan weer in de auto blijven, de wolken worden minder en we moeten weer zonnebrand smeren.
We nemen een theetje en een puntje butterscots-cheesecake, hmmmm.
Voor we Loch Lomond verlaten maken we nog een korte fotostop bij een ander mooi punt.
Via glen croe (dal) steken we langs loch long over naar een ander loch: Loch Fyne. Hier is ons doel het plaatsje Inverary. Naast Inverary ligt Inverary castle...en dat is toch mooi!
We maken er een rondleiding, overal Nederlandse a4tjes met uitleg! Een gedeelte van het kasteel is voor het publiek geopend. Extra leuk vind ik het dat hier opnames geweest zijn van de tv serie Dowton Abbey!
De keukenapparatuur is indrukwekkend ook. De kasteeltuin ligt er ook kleurig bij. Terug in Inverary nemen we voor de late lunch een fish en chips, ook de locatie waar we dat opeten is super, een bankje aan Loch Fyne. De zon brandt in ons nek, haha Natasja heeft vandaag een wit t-shirt aan en ziet er helemaal bruin uit.
Via een mooie weg door Glen Coe, dit is het gebied met de hoogste bergen van de U.K. ( die heuveltjes in het Lake district zijn dan maar kinderspel) naderen we Fort William.
Natuurlijk stoppen we meerdere keren om foto's te maken ( loch awe en loch tulla) en extra te genieten van het uitzicht. De hoogste berg is de Ben Nevis ( een berg heet hier Ben ......) 1434 meter hoog!
We willen graag de berg op, eentje die ernaast ligt met een kabelbaan maar het is al 17 uur geweest dus die is al gesloten, morgenochtend een tweede poging.
Het is even zoeken (door onduidelijke aanwijzingen) naar onze b&b, Homagen in Roy Bridge maar even voor 18 uur zijn we er. Ziet er weer goed uit, hoe zitten we nu fijn drie dagen.
In het plaatsje Fort William eten we 's avonds in een pub. Natasja een vegetarische lasagne met spinazie en ik een tomaten-brie-basilicum taartje van filo deeg. Lekkerrrrr hoor.
We zijn nog niet eens een week onderweg en we hebben al zoveel gezien en gedaan!
Verstuurd vanaf mijn iPad
Ben je Glasgow eenmaal uit dan rijd je ook direct een schitterend gebied in.
Eerste stop is bij Loch Lomond, het plaatsje Luss. Lief dorpje aan een prachtig meer. Hier in Schotland hebben we geen lakes maar lochs.
De jas kan weer in de auto blijven, de wolken worden minder en we moeten weer zonnebrand smeren.
We nemen een theetje en een puntje butterscots-cheesecake, hmmmm.
Voor we Loch Lomond verlaten maken we nog een korte fotostop bij een ander mooi punt.
Via glen croe (dal) steken we langs loch long over naar een ander loch: Loch Fyne. Hier is ons doel het plaatsje Inverary. Naast Inverary ligt Inverary castle...en dat is toch mooi!
We maken er een rondleiding, overal Nederlandse a4tjes met uitleg! Een gedeelte van het kasteel is voor het publiek geopend. Extra leuk vind ik het dat hier opnames geweest zijn van de tv serie Dowton Abbey!
De keukenapparatuur is indrukwekkend ook. De kasteeltuin ligt er ook kleurig bij. Terug in Inverary nemen we voor de late lunch een fish en chips, ook de locatie waar we dat opeten is super, een bankje aan Loch Fyne. De zon brandt in ons nek, haha Natasja heeft vandaag een wit t-shirt aan en ziet er helemaal bruin uit.
Via een mooie weg door Glen Coe, dit is het gebied met de hoogste bergen van de U.K. ( die heuveltjes in het Lake district zijn dan maar kinderspel) naderen we Fort William.
Natuurlijk stoppen we meerdere keren om foto's te maken ( loch awe en loch tulla) en extra te genieten van het uitzicht. De hoogste berg is de Ben Nevis ( een berg heet hier Ben ......) 1434 meter hoog!
We willen graag de berg op, eentje die ernaast ligt met een kabelbaan maar het is al 17 uur geweest dus die is al gesloten, morgenochtend een tweede poging.
Het is even zoeken (door onduidelijke aanwijzingen) naar onze b&b, Homagen in Roy Bridge maar even voor 18 uur zijn we er. Ziet er weer goed uit, hoe zitten we nu fijn drie dagen.
In het plaatsje Fort William eten we 's avonds in een pub. Natasja een vegetarische lasagne met spinazie en ik een tomaten-brie-basilicum taartje van filo deeg. Lekkerrrrr hoor.
We zijn nog niet eens een week onderweg en we hebben al zoveel gezien en gedaan!
Verstuurd vanaf mijn iPad
donderdag 6 juni 2013
woensdag 5 juni 2013
Dag 5
We hebben boven een cafe geslapen dus wel wat rumoer gehoord gisteren toen we in bed lagen. Maar voor 1 nachtje was het goed te doen. Een B&B is wel wat rustiger en dan blijkt maar weer dat wij ook de jongsten niet meer zijn haha.
Om 9 uur kunnen we ontbijten en daarna is het hup de snelste weg richting de grens met Schotland.
Als eerste doen we Gretna Green aan. Hier zijn duizenden mensen getrouwd die dat in Engeland nog niet mochten oa vanwege hun leeftijd. In het begin van de vorige eeuw liep je dan weg en ging stiekem trouwen net over de grens. In Schotland werd er geen probleem gemaakt als je nog geen 21 was.
In eerste instantie lijkt het een kermisattractie .... Busladingen vol mensen komen hier aan. De expositie is echter wel leuk om te zien. Met o.a. oude brieven van mensen en telegrammen.
Dan is het op naar Glasgow.
Net voor de grote stad bekijken we nog Bothwell castle. Helaas staat het gedeeltelijk in de steigers dus we bekijken alleen de buitenkant.
Ons hotel vinden we snel met de TomTom. We kunnen al inchecken en vlak voor het hotel is de busstop van de hop-on-hop-offbus.
We gaan eruit bij George square, eten op een bankje een broodje voor de lunch.
Ongelooflijk maar we zijn in Schotland en we voelen een paar druppels regen. We zijn dan ook erg verwend de afgelopen dagen!
Na een bezoek aan Glasgow Cathedral zitten we de hele rit van de bustoer (1 uur en 3 kwartier)uit. Boven op de tweede verdieping met een open dak. Wel nog 15 minuten onder de plu gezeten vanwege een buitje maar daarna klaart het weer op.
Weer terug op George square stappen we bij een Italiaan naar binnen en eten een lekkere pizza. We besluiten terug naar ons hotel te wandelen.
Omdat we in de bus nog een paar mooie plekken hebben gezien en we zelfs weer een zonnetje zien lopen we door en dat wordt nog een flinke wandeling. Goed voor de spijsvertering!
We hebben een goede indruk gekregen van Glasgow in deze halve dag.
Verstuurd vanaf mijn iPad
Om 9 uur kunnen we ontbijten en daarna is het hup de snelste weg richting de grens met Schotland.
Als eerste doen we Gretna Green aan. Hier zijn duizenden mensen getrouwd die dat in Engeland nog niet mochten oa vanwege hun leeftijd. In het begin van de vorige eeuw liep je dan weg en ging stiekem trouwen net over de grens. In Schotland werd er geen probleem gemaakt als je nog geen 21 was.
In eerste instantie lijkt het een kermisattractie .... Busladingen vol mensen komen hier aan. De expositie is echter wel leuk om te zien. Met o.a. oude brieven van mensen en telegrammen.
Dan is het op naar Glasgow.
Net voor de grote stad bekijken we nog Bothwell castle. Helaas staat het gedeeltelijk in de steigers dus we bekijken alleen de buitenkant.
Ons hotel vinden we snel met de TomTom. We kunnen al inchecken en vlak voor het hotel is de busstop van de hop-on-hop-offbus.
We gaan eruit bij George square, eten op een bankje een broodje voor de lunch.
Ongelooflijk maar we zijn in Schotland en we voelen een paar druppels regen. We zijn dan ook erg verwend de afgelopen dagen!
Na een bezoek aan Glasgow Cathedral zitten we de hele rit van de bustoer (1 uur en 3 kwartier)uit. Boven op de tweede verdieping met een open dak. Wel nog 15 minuten onder de plu gezeten vanwege een buitje maar daarna klaart het weer op.
Weer terug op George square stappen we bij een Italiaan naar binnen en eten een lekkere pizza. We besluiten terug naar ons hotel te wandelen.
Omdat we in de bus nog een paar mooie plekken hebben gezien en we zelfs weer een zonnetje zien lopen we door en dat wordt nog een flinke wandeling. Goed voor de spijsvertering!
We hebben een goede indruk gekregen van Glasgow in deze halve dag.
Verstuurd vanaf mijn iPad
Dag 4
We verlaten onze B&B in Windermere en nemen de ferry naar de overkant van het meer.
Vandaag is de lucht strakblauw, heerlijk dus in kniebroek en t-shirt.
Eerst rijden we om lake Coniston heen, af en toe stoppen we even. Weer in de buurt van Ambleside bij Rydal lake maken we een wandeling over een heuvel naar het meer waar we erg fijn een half uurtje zitten en genieten van het uitzicht en het mooie weer.
We lunchen in Grasmere (de zon brandt en we kleuren lekker bij) en vervolgen onze weg naar Keswick. Hiervandaan maken we een autotour die beschreven staat in het Lonely Planet boekje: de Borrowdale en Buttermere route.
Bij de Honister pass neemt Natasja het stuur weer over. We zitten aardig hoog hier, grote bergen zonder bomen. Wel schapen, en dan is Schotland daarom bekend....we hebben er hier ook al veel gezien!
Dit is een mijn-gebied, leisteen wordt hier gedolven. We maken een stop bij de mijn en nemen een kijkje in de souvenirshop. De muren van de huizen zijn in deze streek ook vaak gemaakt van stapels leisteen en de daken zijn ermee bedekt.
Later hebben we weer mooie uitzichten over Buttermere en Crummock water. Een ijsje gaat er ook wel in op deze zonnige dag.
Via de Whinlatter pass gaan we weer richting Keswick waar we op zoek gaan maar ons overnachtingsadres, cafe-bar 26.
Kamer boven het cafe ziet er netjes uit en we lopen nog wat door het stadje en later naar het meer. Het avondeten gebruiken we in een Thais restaurant. Is erg goed!
Tot zover ons avontuur in het Lake District. Morgen gaan we de grens met Schotland weer over.
Verstuurd vanaf mijn iPad
dinsdag 4 juni 2013
maandag 3 juni 2013
Dag 2
Dag 2
Na een lekker ontbijtje vertrekken we tegen de klok van 9 uit onze Inn. De eigenaar vraagt nog aan Natasja of hij nog even moet helpen met die zware koffer van haar. Maar die heeft ze zelf al naar beneden getild en in de auto gelegd. Om zijn antwoord: thank god for that! moeten we erg lachen.
De lucht is strakblauw en in de zon is het heerlijk. Als eerste bekijken we de Hexham Abbey. Er is even later een mis in de kerk maar we kunnen nog net een naar binnen kijken. In het ernaast gelegen park genieten we even van de zon op een bankje.
Dan richting Hardrian wall. De Romeinse keizer Hadrianus heeft in zijn tijd een muur aangelegd van de oostkust van Engeland naar de Westkust. De muur is aangelegd vanaf 112 na Christus ter bescherming van de Romeinse provincie Britannie. De muur was 4 meter hoog, nu niet meer. Geplunderd voor erfafscheidingen en huizen mettertijd.
In de buurt van de muur zijn diverse resten nog te zien van huizen/kampen en forten. We bezoeken het Chester roman fort. Eerst worden we te woord gestaan door een super enthousiaste man die ons een speciale pas wil verkopen om meerdere sites te bezoeken. We kopen hem niet, bij het bezoeken van 4 sites heb je hem er pas uit en we komen maar tot 2, maar zijn praatje was leuk.
Wat we zien overtreft onze verwachtingen. Het is aardig groot, vooral een badhuis dat hij de rivier ligt is nog duidelijk te zien. We stellen ons voor hoe het in die tijd geweest moet zijn.
En dat mooie weer he, we lopen zelfs in t-shirt en hebben gesmeerd met zonnebrandcreme.
Het meisje bij de kassa geeft ons nog aanwijzingen om de plek te vinden waarvandaan je een gedeelte van de muur nog goed kan zien, Steel Rigg. Daar hebben we natuurlijk ook nog een fotomomentje.
Omdat we daarna nog even verkeerd rijden pikken we nog de ruïne van Thirlwall castle mee. Kunnen we weer even de benen strekken, zo lopen (veel trappen dus we voelen dat we bovenbeenspieren bezitten) we toch ook nog aardig wat op een dag.
In de middag naderen we Carlisle. Hier nemen we een kijkje bij het kasteel. Mary Queen of Scots heeft hier gevangen gezetten in de laatste jaren van haar leven. We zijn er iets sneller klaar dan gedacht en besluiten de stad iets verder in te lopen voor een late lunch. Lekkere verse baquettes!
Met behulp van de TomTom bereiken we via de snelste weg (en dat is niet de gemakkelijkste want ooooo wat een smal weggetje) Windermere. Natasje zit nog achter het stuur en ik ben de meedenkende bijrijder :-)
De eerste B&B van deze reis is erg leuk. Muren met bloemetjesbehang (zie foto), zo typisch Engels. Aardige uitbaatster die ons direct het ontbijtmenu laat zien voor de volgende morgen.
Ze komt ook met een kaart van Windermere aandragen en wijst ons de weg waar de vele restaurantjes zijn.
We lopen later de aangegeven weg af richting het meer. Vandaag gaan we voor een Chinese maaltijd. Was simpel maar lekker en het ging er heel snel allemaal...
Terug in de B&B vast dit verhaaltje schrijven en nog wat lezen. Het lijkt echt wel of we al minstens vier dagen onderweg zijn.
Dag 3
Na een uitgebreid Engels ontbijt compleet met witte bonen in tomatensaus, bloedworst en eieren gaan we om 9.15 op weg.
We rijden om de onderkant van het Windermere heen naar het gehucht Near Sawrey. Prachtig gebied hier zeg! Het is ook weer prachtig weer vandaag.
Near Sawrey heeft zichzelf op de kaart gezet omdat Beatrix Potter (de bekende schrijfster en tekenaar) hier heeft gewoond. Haar huis is nog in de staat van toen. Je ziet er plekjes uit haar tekeningen.
Heel erg leuk om te zien. Bussen Japanners komen hierheen! Ik koop mijn eerste souvernir, een beeldje van Tom Kitten. Natasja koopt een boekje met de biografie van Beatrix Potter.
Daarna rijden we door naar Hawkshead waar de man van Beatrix een advocatenkantoor had en daar is nu een gallery in gevestigd.
Aan de bovenkant van het Windermere bezoeken we daarna het plaatsje Ambleside. Het is er lekker druk. Van Maureen (onze hospita) hebben we een parkeerpas gekregen die we kunnen gebruiken op enkele parkeerplaatsen. heel handig.
We zien een leuk terras en bestellen een scone!! Zo lekkerrrrr met clotted crème en jam. Hier heb ik heel lang naar uitgekeken.
Dan door naar Grasmere. Alweer zo'n leuk plaatsje met het winkeltje van Sarah Nelson die beroemd is om haar gingerbread (ontbijtkoek) en ze verkoopt ook fudge.... Van de fudge hebben we een stukje gekocht.
Via een weg genaamd The Struggle (de worsteling ) bereiken we Kirkstone pass...aardig hoog zitten we hier. Tot nu toe heeft Natasja steeds gereden, wel heerlijk hoor die auto met automatische versnelling. De eerste schapen op de weg hebben we ook al gehad.
Het volgende meer Ullswater ligt er mooi bij. We tanken er voor u eerst, oké de bezine is hier echt goedkoper dan in Nederland.
In Pooley bridge doen we een drankje en neem ik voor het eerst het stuur over. Valt me niet tegen, ik rij wel een stuk langzamer dan Natasja maar vreemd is het al niet meer. Zeker omdat ik al een paar dagen ernaast heb gezeten.
Natasja rijdt liever zelf, heeft ze in Nederland ook al moeite mee om naast een ander te zitten. Maakt mij niet uit, ik navigeer ook goed en kan af en toe ook rijden, we zien verder wel.
Weer terug in Windermere rijd ik eerst naar de haven waar we inschepen voor een boottochtje over het meer. Is koud aan boord, nu net is de zon achter de wolken. Mooie huizen met gigantische tuinen en boothuizen, jeetje wat een geld zit hier!
We parkeren de auto bij onze b&b en lopen de straat uit op zoek naar een restaurantje. We kiezen voor Lazy Daisy's. Natasja gaat voor de Yorkshire pudding en ik voor een vegetarische schotel met farfalle pasta met pompoen en pijnboompitten. Verrukkelijk!!
Was weer een lange dag, we zijn behoorlijk afgeknoedeld.
Verstuurd vanaf mijn iPad
Na een lekker ontbijtje vertrekken we tegen de klok van 9 uit onze Inn. De eigenaar vraagt nog aan Natasja of hij nog even moet helpen met die zware koffer van haar. Maar die heeft ze zelf al naar beneden getild en in de auto gelegd. Om zijn antwoord: thank god for that! moeten we erg lachen.
De lucht is strakblauw en in de zon is het heerlijk. Als eerste bekijken we de Hexham Abbey. Er is even later een mis in de kerk maar we kunnen nog net een naar binnen kijken. In het ernaast gelegen park genieten we even van de zon op een bankje.
Dan richting Hardrian wall. De Romeinse keizer Hadrianus heeft in zijn tijd een muur aangelegd van de oostkust van Engeland naar de Westkust. De muur is aangelegd vanaf 112 na Christus ter bescherming van de Romeinse provincie Britannie. De muur was 4 meter hoog, nu niet meer. Geplunderd voor erfafscheidingen en huizen mettertijd.
In de buurt van de muur zijn diverse resten nog te zien van huizen/kampen en forten. We bezoeken het Chester roman fort. Eerst worden we te woord gestaan door een super enthousiaste man die ons een speciale pas wil verkopen om meerdere sites te bezoeken. We kopen hem niet, bij het bezoeken van 4 sites heb je hem er pas uit en we komen maar tot 2, maar zijn praatje was leuk.
Wat we zien overtreft onze verwachtingen. Het is aardig groot, vooral een badhuis dat hij de rivier ligt is nog duidelijk te zien. We stellen ons voor hoe het in die tijd geweest moet zijn.
En dat mooie weer he, we lopen zelfs in t-shirt en hebben gesmeerd met zonnebrandcreme.
Het meisje bij de kassa geeft ons nog aanwijzingen om de plek te vinden waarvandaan je een gedeelte van de muur nog goed kan zien, Steel Rigg. Daar hebben we natuurlijk ook nog een fotomomentje.
Omdat we daarna nog even verkeerd rijden pikken we nog de ruïne van Thirlwall castle mee. Kunnen we weer even de benen strekken, zo lopen (veel trappen dus we voelen dat we bovenbeenspieren bezitten) we toch ook nog aardig wat op een dag.
In de middag naderen we Carlisle. Hier nemen we een kijkje bij het kasteel. Mary Queen of Scots heeft hier gevangen gezetten in de laatste jaren van haar leven. We zijn er iets sneller klaar dan gedacht en besluiten de stad iets verder in te lopen voor een late lunch. Lekkere verse baquettes!
Met behulp van de TomTom bereiken we via de snelste weg (en dat is niet de gemakkelijkste want ooooo wat een smal weggetje) Windermere. Natasje zit nog achter het stuur en ik ben de meedenkende bijrijder :-)
De eerste B&B van deze reis is erg leuk. Muren met bloemetjesbehang (zie foto), zo typisch Engels. Aardige uitbaatster die ons direct het ontbijtmenu laat zien voor de volgende morgen.
Ze komt ook met een kaart van Windermere aandragen en wijst ons de weg waar de vele restaurantjes zijn.
We lopen later de aangegeven weg af richting het meer. Vandaag gaan we voor een Chinese maaltijd. Was simpel maar lekker en het ging er heel snel allemaal...
Terug in de B&B vast dit verhaaltje schrijven en nog wat lezen. Het lijkt echt wel of we al minstens vier dagen onderweg zijn.
Dag 3
Na een uitgebreid Engels ontbijt compleet met witte bonen in tomatensaus, bloedworst en eieren gaan we om 9.15 op weg.
We rijden om de onderkant van het Windermere heen naar het gehucht Near Sawrey. Prachtig gebied hier zeg! Het is ook weer prachtig weer vandaag.
Near Sawrey heeft zichzelf op de kaart gezet omdat Beatrix Potter (de bekende schrijfster en tekenaar) hier heeft gewoond. Haar huis is nog in de staat van toen. Je ziet er plekjes uit haar tekeningen.
Heel erg leuk om te zien. Bussen Japanners komen hierheen! Ik koop mijn eerste souvernir, een beeldje van Tom Kitten. Natasja koopt een boekje met de biografie van Beatrix Potter.
Daarna rijden we door naar Hawkshead waar de man van Beatrix een advocatenkantoor had en daar is nu een gallery in gevestigd.
Aan de bovenkant van het Windermere bezoeken we daarna het plaatsje Ambleside. Het is er lekker druk. Van Maureen (onze hospita) hebben we een parkeerpas gekregen die we kunnen gebruiken op enkele parkeerplaatsen. heel handig.
We zien een leuk terras en bestellen een scone!! Zo lekkerrrrr met clotted crème en jam. Hier heb ik heel lang naar uitgekeken.
Dan door naar Grasmere. Alweer zo'n leuk plaatsje met het winkeltje van Sarah Nelson die beroemd is om haar gingerbread (ontbijtkoek) en ze verkoopt ook fudge.... Van de fudge hebben we een stukje gekocht.
Via een weg genaamd The Struggle (de worsteling ) bereiken we Kirkstone pass...aardig hoog zitten we hier. Tot nu toe heeft Natasja steeds gereden, wel heerlijk hoor die auto met automatische versnelling. De eerste schapen op de weg hebben we ook al gehad.
Het volgende meer Ullswater ligt er mooi bij. We tanken er voor u eerst, oké de bezine is hier echt goedkoper dan in Nederland.
In Pooley bridge doen we een drankje en neem ik voor het eerst het stuur over. Valt me niet tegen, ik rij wel een stuk langzamer dan Natasja maar vreemd is het al niet meer. Zeker omdat ik al een paar dagen ernaast heb gezeten.
Natasja rijdt liever zelf, heeft ze in Nederland ook al moeite mee om naast een ander te zitten. Maakt mij niet uit, ik navigeer ook goed en kan af en toe ook rijden, we zien verder wel.
Weer terug in Windermere rijd ik eerst naar de haven waar we inschepen voor een boottochtje over het meer. Is koud aan boord, nu net is de zon achter de wolken. Mooie huizen met gigantische tuinen en boothuizen, jeetje wat een geld zit hier!
We parkeren de auto bij onze b&b en lopen de straat uit op zoek naar een restaurantje. We kiezen voor Lazy Daisy's. Natasja gaat voor de Yorkshire pudding en ik voor een vegetarische schotel met farfalle pasta met pompoen en pijnboompitten. Verrukkelijk!!
Was weer een lange dag, we zijn behoorlijk afgeknoedeld.
Verstuurd vanaf mijn iPad
zondag 2 juni 2013
zaterdag 1 juni 2013
Dag 1
Dag 1
Een lange dag maar ook een hele mooie dag!
We vertrekken mooi op tijd van Schiphol en landen op de luchthaven van Edinburgh waar we de zon aan de hemel zien.
We hebben een Toyota Auris gehuurd, een automaat en de kofferbak is niet zo groot als gedacht... Dat wordt even improviseren met de bagageopslag maar het komt goed.
Meteen al een paar rotondes na vertrek. Natasja rijdt, oei even wennen en ook lachen maar het gaat goed.
We nemen de ringweg om de stad, even wat 'snel'wegen in het begin is wel prettig om te wennen aan het links rijden. Kwestie van heel goed opletten wel.
Even na de middag komen we aan in Melrose alwaar we het oude klooster bezoeken. Heel erg mooi, we krijgen bij de toegangsprijs een audiotour erbij. Dan kom je toch meer aan de weet. Het weer is erg lekker, zonnetje heerlijk en is er een wolk dan gewoon even je jas aandoen. Zal een graad of 16 zijn.
Na Melrose bezoeken we nog Kelso. Hier is bij de ruïne van het oude klooster een bruiloft aan de gang, compleet met doedelzakspeler!
Hij speelt Scotland The Brave, een muziekstuk dat je direct herkend op de doedelzak. De bruiloftsgasten lopen in kilts. Yes we are in Scotland!
Het landschap is mooi om door te rijden, heel groen en heuvelachtig. Hier en daar een dorpje. We zien mooie luchten en de zon laat zich regelmatig zien. We steken de grens over met Engeland.
Tegen 17.30 bereiken we ons overnachtingsadres, the travellers rest in Slaley. Kamer ziet er keurig uit, we worden uiterst vriendelijk ontvangen. De koffer van Natasja wordt voor haar de trap opgedragen.
Direct gaan we beneden eten, rare eterij vandaag en echt wel trek. Smaakte erg lekker. Natasja neemt de Beaf Wellington en ik een Angus burger met kaas/bacon en ui.
We hebben geen puf meer om nog op pad te gaan, hoewel het een prachtige avond is. Nu is het 21.00 en nog steeds licht. We houden op lekker relaxen op de kamer, voor een eerste dag was het best spannend en ook vermoeiend.
Verstuurd vanaf mijn iPad
Een lange dag maar ook een hele mooie dag!
We vertrekken mooi op tijd van Schiphol en landen op de luchthaven van Edinburgh waar we de zon aan de hemel zien.
We hebben een Toyota Auris gehuurd, een automaat en de kofferbak is niet zo groot als gedacht... Dat wordt even improviseren met de bagageopslag maar het komt goed.
Meteen al een paar rotondes na vertrek. Natasja rijdt, oei even wennen en ook lachen maar het gaat goed.
We nemen de ringweg om de stad, even wat 'snel'wegen in het begin is wel prettig om te wennen aan het links rijden. Kwestie van heel goed opletten wel.
Even na de middag komen we aan in Melrose alwaar we het oude klooster bezoeken. Heel erg mooi, we krijgen bij de toegangsprijs een audiotour erbij. Dan kom je toch meer aan de weet. Het weer is erg lekker, zonnetje heerlijk en is er een wolk dan gewoon even je jas aandoen. Zal een graad of 16 zijn.
Na Melrose bezoeken we nog Kelso. Hier is bij de ruïne van het oude klooster een bruiloft aan de gang, compleet met doedelzakspeler!
Hij speelt Scotland The Brave, een muziekstuk dat je direct herkend op de doedelzak. De bruiloftsgasten lopen in kilts. Yes we are in Scotland!
Het landschap is mooi om door te rijden, heel groen en heuvelachtig. Hier en daar een dorpje. We zien mooie luchten en de zon laat zich regelmatig zien. We steken de grens over met Engeland.
Tegen 17.30 bereiken we ons overnachtingsadres, the travellers rest in Slaley. Kamer ziet er keurig uit, we worden uiterst vriendelijk ontvangen. De koffer van Natasja wordt voor haar de trap opgedragen.
Direct gaan we beneden eten, rare eterij vandaag en echt wel trek. Smaakte erg lekker. Natasja neemt de Beaf Wellington en ik een Angus burger met kaas/bacon en ui.
We hebben geen puf meer om nog op pad te gaan, hoewel het een prachtige avond is. Nu is het 21.00 en nog steeds licht. We houden op lekker relaxen op de kamer, voor een eerste dag was het best spannend en ook vermoeiend.
Verstuurd vanaf mijn iPad
Abonneren op:
Posts (Atom)